Мя́чка ’жанчына, якая вядзе канчатковую апрацоўку льну церніцай, мне лён’ (Жд. 1, Сл. ПЗБ; смарг., Сцяшк. Сл.; КЭС, лаг.), ’церніца; мяліца’ (Бяльк., Сл. ПЗБ; бялын., Бел. хр. дыял.). Усх.-слав. (бел.) утварэнне з фармантам ‑tь ад жаги ’мяць’ (як біч ад біць) з дадаваннем суфікса ‑ъka.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зда́рыцца сов.

1. произойти́, случи́ться, приключи́ться, стрясти́сь;

~рылася бяда́ — произошла́ (случи́лась, приключи́лась, стрясла́сь) беда́;

2. безл. (выпасть на чью-л. долю) случи́ться;

~рылася мне адно́йчы заначава́ць у ле́се — случи́лось мне одна́жды заночева́ть в лесу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

радня́ ж.

1. собир. родня́; родны́е мн.;

у яго́ няма́і́ — у него́ нет родни́ (родны́х);

2. (человек, находящийся в родстве с кем-л.) родня́, ро́дственник м.;

ён мне р. — он мне родня́о́дственник)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

мя́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які мне, апрацоўвае лён, каноплі. Мяльшчык ільну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недосу́г разг.

1. сущ. (отсутствие свободного времени) недахо́п ча́су;

за недосу́гом з-за недахо́пу ча́су;

2. в знач. сказ. (нет времени) няма́ калі́; не́калі, няма́ ча́су;

мне недосу́г мне няма́ калі́е́калі, няма́ ча́су).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

disinclined [ˌdɪsɪnˈklaɪnd] adj. fml : He was disinclined to help me. Ён не хацеў мне дапамагчы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пе́цца, пяецца; незак.

1. безас. Пра настрой, жаданне пець; спявацца. Ты мне ўручыла сэрца — Душа ў цябе мая: Калі табе пяецца — Мне весела ўдвая. Непачаловіч.

2. Зал. да пець (у 1, 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́ўня, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і раўня. — На ліха мне яго каханне, ён мне бацькам, можа быць, а не мужам. Няхай шукае сабе роўні. Сабаленка. [Грабок:] — Новыя дамы ставім не раўня згарэўшым. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перасяда́ць ’захрасаць, засяляць пры глытанні’ (Некр.), перэседа́ць ’тс’ (ТС), пірасе́сці ’затрымлівацца ў страваводзе пры глытанні (пра страву)’ (Варл.). Рус. арх. пересе́сть ’перасядаць у горле’, перасежа́ть ’засядаць ад перасыхання’, балг. пресе́дна, зася́дам ’засядаць у горле’, преся́да мимне не шанцуе’, серб.-харв. за̀сести ’захрасаць’. Да пера- і се́сці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тыкі — энклітычная часціца, што далучаецца да слоў для пацвярджэння сказанага: мне тыкі гэта на руку (Нас.), my ŭżo uwidzieli, szto tyki i praŭda (Ф. Багушэвіч). Параўн. макед. тики ‘ну вось’: така тики! ‘значыць так!’ (з адценнем недаверу). Аналагічныя па паходжанні з тыка1, такі2, ‑тка/‑ткі‑ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)