мініме́тр

(ад лац. minimus = найменшы + -метр)

прыбор для вымярэння кантактным метадам лінейных памераў дакладных дэталей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панто́метр

(ад гр. pan, -ntos = усё + -метр)

лёгкі вугламерны інструмент, які выкарыстоўваецца пры тапаграфічнай здымцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псіхро́метр

(ад гр. psychros = халодны + -метр)

прыбор для вымярэння тэмпературы паветра і адноснай вільготнасці паветра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стратыме́тр

(ад лац. stratum = слой + -метр)

прыбор для вызначэння напрамку падання або нахілу горных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стыло́метр

(ад англ. steel = сталь + -метр)

прыбор для колькаснага спектральнага аналізу саставу сталей і сплаваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тарсіе́метр

(ад лац. torsio = вярчу + -метр)

прыбор, пры дапамозе якога вызначаюць вярчальныя моманты валоў машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэсла́мер

(ад тэсла + -метр)

прыбор для вымярэння індукцыі або напружанасці магнітнага поля ў немагнітных асяроддзях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэфало́метр

(ад гр. kephale = галава + -метр)

прылада для вымярэння лінейных памераў чэрапа; выкарыстоўваецца ў антрапалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экспано́метр

(ад лац. exponere = выстаўляць, паказваць + -метр)

прылада для вызначэння экспазіцыі пры фота- і кіназдымцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

куб ​1, ‑а; мн. кубы, ‑оў; м.

1. Геаметрычнае цела — правільны шасціграннік, усе грані якога квадраты. Начарціць куб. // Пра што‑н. з формай, выглядам такога шматгранніка. Бетонны куб.

2. Здабытак ад множання якога‑н. ліку самога на сябе два разы; трэцяя ступень ліку.

3. Разм. Кубічны метр. Куб дроў.

[Грэч. kybos.]

куб ​2, ‑а; мн. кубы, ‑оў; м.

Пасудзіна цыліндрычнай формы для перагонкі або кіпячэння вадкасці; тытан ​3. То яе бачым са шчоткаю ля падлогі, то з мокраю анучаю ля акон, то ля вялізнага куба, дзе гатавалася вада для студэнтаў. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)