спод, -у, М -дзе, м.

1. Ніз, ніжняя частка чаго-н., таксама бок прадмета, процілеглы яго верху.

2. Дно чаго-н.

С. машыны.

3. Унутраны бок вопраткі, тканіны.

Пярыны і коўдры з чырвоным сподам.

|| прым. спо́дні, -яя, -яе (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Настрашыць, напужаць (жывёлу). Машыны напудзілі кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абка́тчык, ‑а, м.

Спецыяліст па абкатцы. Абкатчык дае канчатковае заключэнне аб прыгоднасці машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каноплеапрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апрацоўкі канопляў, канаплянай трасты. Каноплеапрацоўчыя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люфт, ‑у, М ‑фце, м.

Зазор паміж часткамі машыны. Люфт рулявога кола аўтамабіля.

[Ням. Luft — паветра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернеўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўборкі зерня. Зернеўборачныя работы. Зернеўборачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дынамамашы́на, ‑ы, ж.

Устарэлая назва машыны для выпрацоўкі пастаяннага электрычнага току; электрычны генератар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́снік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне да грэйдэра, дарожнай машыны, для апрацоўкі адкосаў канаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляко́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канання зямлі. Землякопныя работы. Землякопныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьці́ск, ‑у, м.

Спец. Ціск, які супрацьдзейнічае дадзенаму ціску. Паніжэнне супрацьціску паравой машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)