Сля́каць ‘слота, мокрае надвор’е’ (ЛА, 2), сля́коць ‘тс’ (ТС). Параўн. укр. дыял. сля́ка, сля́коть, слякота́ ‘тс’, рус. сля́коть ‘тс’, ст.-польск. śląkwa, słęka, польск. sląka ‘дажджлівае надвор’е, снег з дажджом’, серб.-харв. сле̏ка ‘марскі прыліў’. Прасл. *slęk‑/*słǫk‑, адсюль польск. дыял. ślęknąć ‘прамокнуць, вымакнуць’, відаць, гукапераймальнага паходжання, параўн. літ. šlė̃kti ‘пырскаць’, šlakas ‘кропля’ (Фасмер, 3, 682; ЕСУМ, 5, 314; Астроўскі, ABSI, 27, 127).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Séeweg

m -(e)s, -e марскі́ шлях

auf dem ~ — мо́рам, па мо́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

іхтыяза́ўр

(ад іхтыя- + -заур)

вымерлы марскі паўзун з рыбападобным целам даўжынёй да 12 м, які жыў у мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паро́м м спец Fähre f -, -n; Fährschiff n -(e)s, -e (марскі);

чыгу́начны паро́м Éisenbahnfähre f;

кана́тны паро́м Séilfähre f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ebb​1 [eb] n.

1. (марскі) адлі́ў

2. заняпа́д, па гаршэ́нне, рэгрэ́с;

at a low ebb у заняпа́дзе

♦

the ebb and flow узды́м і спад (якія паўтараюцца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

флот флот, род. фло́ту м.;

вое́нно-морско́й флот вае́нна-марскі́ флот;

речно́й флот рачны́ флот;

торго́вый флот гандлёвы флот;

возду́шный флот паве́траны флот.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Піра́т ’марскі разбойнік’, ст.-бел. пиратъ (з XVII ст.). Запазычана са ст.-польск. pirat ’тс’, якое з ням. (с.-в.-ням. perate) ці з франц. pirate, — апошнія з лац. pirāta ’тс’, якое з грэч. περατής < πειράξω (την θαλατταν) ’выпрабоўваю (мора)’. Крукоўскі (Уплыў, 78) мяркуе, што бел. слова прыйшло праз рус. мову, дзе стала ужывацца пасля Феафана Пракаповіча. Гл. таксама Голуб-Ліер, 373; Фасмер, 3, 265.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фіёрд, ‑а, М ‑дзе, м.

Вузкі, з крутымі і высокімі берагамі марскі заліў, які глыбока ўразаецца ў сушу. Дамовіўся.. [датчанін] з некалькімі эскімосамі, што яны на сваіх чаўнах паплывуць на той бок фіёрда. — так завуць марскія затокі з вельмі крутымі скальнымі берагамі, — накосяць там травы, насушаць яе і прывязуць яму гатовае сена. Дубоўка.

[Нарв. fjord.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

salt-water

[ˈsɔlt,w‚tər]

adj.

1) з салёнай вадо́й

2) марскі́

a salt-water fish — марска́я ры́ба

salt-water fishing — марска́я рыбало́ўля

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clam

[klæm]

1.

n.

1) двухра́кавінкавы марскі́ малю́ск

2) Figur. негаваркі́ чалаве́к, маўчу́н -а́ m.

2.

v.

выко́пваць зь пяску́ малю́скаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)