morski
morsk|i
марскі;
cisza ~a — штыль;
piechota ~a — марская пяхота;
choroba ~a — марская хвароба;
drogą ~ą — марскім шляхам; морам; па моры;
latarnia ~a — маяк;
świnka ~a заал. марская свінка (Cavia porcellus);
cielę ~ie заал. цюлень;
koń ~i заал. морж (Odobaenus rosmarus L.);
wilk ~i — марскі воўк
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
urchin
[ˈɜ:rtʃɪn]
n.
1) хлапчу́к -а́ m., падле́так -ка m.
2)
а) гарэ́за -ы m.; сваво́льнік, распу́сьнік -а m.
б) ві́сус -а m., informal шчаню́к -а́ m.
3) бе́днае, абадра́нае дзіця́
4) марскі́ во́жык
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дэса́нт
(фр. descente = літар. апусканне, высадка)
1) высадка войск з самалётаў або караблёў на тэрыторыю праціўніка;
2) войскі, прызначаныя для высадкі або высаджаныя на тэрыторыю праціўніка для баявых дзеянняў (напр. марскі д., паветраны д.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
наперако́р,
1. прысл. Не так, як жадалі, хацелі, чакалі; насуперак. Зрабіць наперакор. □ Так за ўсё жыццё Юзэфа і не сказала мужу слова наперакор. Броўка.
2. прыназ. з Д. Спалучэнне з прыназ. «наперакор» выражае ўступальныя адносіны: ужываецца пры назве асобы, прадмета або з’явы, насуперак якім, нягледзячы на якія што‑н. адбываецца. Максіма ў ваенна-марское вучылішча не прынялі, і ён, наперакор жадання бацькоў, на злосць усім, паехаў у марскі тэхнікум. Шамякін. Наперакор ліхой стыхіі, На гэтай згруджанай жарстве, Узняўшы вежы залатыя, Прыгожы горад расцвіце. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэса́нт м вайск
1. (аперацыя) Lándung f -, -en; Áusschiffung f -, -en (марск);
2. (войскі) Lándetruppen pl (паветраны); Lándungstruppen pl (марскі);
та́нкавы дэса́нт auf Pánzern áufgesessene Infanteríe;
спро́ба вы́садзіць дэса́нт Lándungsversuch m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бу́хта 1, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.
1. Невялікі марскі заліў, прыгодны для стаянкі суднаў. Заставацца ў адкрытым моры было нельга, да свайго порта далекавата, і капітан прыняў рашэнне схавацца ў зручнай бухце. Б. Стральцоў.
2. Абл. Глыбокае месца ў рэчцы. І ёсць загадка такая: Ні смяецца, ні гукае, Жыве ў бухце пад ракітай, На ім світа, Ды не сшыта. Колас.
[Ням. Bucht.]
бу́хта 2, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.
Вялікі скрутак дроту, каната і пад. Калгаснікі, убачыўшы.. прывезеныя Дзямідам Сычам турбіны і генератар, цяжкія бухты меднага дроту, кінуліся на пошукі электрычнага шнура. Паслядовіч.
[Гал. bocht.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́яц в разн. знач. за́яц, род. за́йца м.;
земляно́й за́яц зоол. земляны́ за́яц;
морско́й за́яц зоол. марскі́ за́яц;
◊
погна́ться за двумя́ за́йцами пагна́цца за двума́ за́йцамі;
уби́ть двух за́йцев забі́ць двух за́йцаў;
е́хать за́йцем е́хаць за́йцам;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ракI м заал Krebs m -es, -e;
рачны́ рак Flússkrebs m;
марскі́ рак Séekrebs m, Húmmer m -s, -;
чырво́ны як рак krébsrot;
◊ я пакажу́ табе́, дзе ракі зіму́юць! ich werde dir zéigen, wo der Pféffer wächst!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
konik
м.
1. конік;
2. гаплік;
konik morski заал. марскі канёк (Hippocampus);
konik polny заал. конік (Locusta);
wsiąść na swego ~a — сесці на свайго канька
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
flota
flot|a
ж.
1. флот;
~a morska — марскі флот;
~a handlowa — гандлёвы флот;
2. разм. жарт. грашаняты, грошыкі;
nie mam ~y — не маю грашанят
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)