ко́тик
1. уменьш.-ласк. като́к, -тка́ м.; ко́цік, -ка м.;
2. зоол. ко́цік, -а м.;
морско́й ко́тик зоол. марскі́ ко́цік;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
knot1 [nɒt] n.
1. ву́зел (на вяроўцы, шнуры і да т.п.)
2. пучо́к (валасоў)
3. (марскі) ву́зел (мера хуткасці карабля = 1,853 км за гадзіну)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
леў¹, ільва́ і (пасля галосных) льва, мн. ільвы́ і (пасля галосных) львы, ільво́ў (льво́ў), м.
1. Буйны драпежнік сямейства кашэчых з кароткай жаўтаватай поўсцю (і пышнай грывай у самцоў).
Рык ільва.
2. перан. Той, хто вызначаецца магутнай сілай, смеласцю, адвагай.
○
Марскі леў — жывёліна сямейства вушастых цюленяў.
◊
Ільвіная доля — самая большая частка чаго-н.
|| прым. ільві́ны і (пасля галосных) льві́ны, -ая, -ае.
Ільвіны зеў (назва кветкі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
арангла́уты
(малайск. oranglaut = марскі чалавек)
марскія вандроўнікі, жыхары Малайскага архіпелага, якія вандруюць з вострава на востраў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ка́бельтаў
(гал. kabeltouw)
1) марская мера даўжыні, роўная 185,2 м;
2) тоўсты марскі пяньковы канат.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кальма́р
(фр. calmar)
марскі драпежны галаваногі малюск атрада дэкаподаў мяса многіх відаў з’яўляецца каштоўным харчовым прадуктам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
радыёбу́й
(ад радыё- + буй)
марскі буй з радыёперадатчыкам, які аўтаматычна перадае радыёсігналы для вызначэння граніц суднаходства.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Марона ’рыба, Barbus barbus (L.)’ (Жук.; бабр., КЭС; Крывіцкі, Зб. Крапіве). На Дняпры яе называюць мірон. Ст.-рус. мѣрена, мюрона. Было запазычана з с.-грэч. μύραινα ’марскі вугор’ (Фасмер, 2, 626). Пачатковае ма‑ (а не ме‑) — уплыў назвы іншай рыбы, ’Coregonus maraena’, тое ж польск. marena, якія з новав.-ням. Maräne (Махэк, ZfSlPh, 19, 56). Гл. таксама марэна 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГДЫ́НЯ
(Gdynia),
горад на Пн Польшчы. Пабудавана ў 1924—36 як адзіны на той час порт Польшчы на Балтыйскім м. 250,6 тыс. ж. (1993). Уваходзіць у агламерацыю Труймяста (Гдыня, Гданьск, Сопат). Марскі порт. Вываз вугалю, увоз руд, збожжа, нафтапрадуктаў. Суднабудаванне, разнастайнае машынабудаванне, харч. (рыбная, тлушчавая, мясная) прам-сць. Рыбалавецкая база. 2 ВНУ, 2 т-ры, 4 музеі (у т. л. ваенна-марскі). НДІ марскога рыбалоўства.
т. 5, с. 108
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
coast1 [kəʊst] n. (марскі́) бе́раг; узбярэ́жжа;
a trip to the coast пае́здка на ўзбярэ́жжа мо́ра
♦
the coast is clear infml шлях свабо́дны, небяспе́ка міну́ла
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)