ВІ́ЦЕБСКІ ІНДУСТРЫЯ́ЛЬНА-ПЕДАГАГІ́ЧНЫ ТЭ́ХНІКУМ.
Засн. ў 1969 у Віцебску. Спецыяльнасці (1996/97 навуч. г.): цырульніцкае майстэрства і дэкар. касметыка; тэхналогія прадукцыі грамадскага харчавання; прафес. навучанне (швейная вытв-сць); тэхналогія захоўвання і перапрацоўкі расліннай сыравіны (хлебапякарная, макаронная і кандытарская вытв-сць). Прымае асоб з сярэдняй адукацыяй. Навучанне дзённае і завочнае.
т. 4, с. 227
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
драматургі́я
(гр. dramaturgia)
1) тэорыя пабудовы драматычных твораў;
2) драматургічнае мастацтва; майстэрства стварэння драмы;
3) сукупнасць драматычных твораў якога-н. пісьменніка, народа, эпохі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вераго́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адпавядае рэчаіснасці, праўдападобны. Верагодныя чуткі. □ У мястэчку бытуюць самыя разнастайныя легенды, верагодныя і неверагодныя, пра майстэрства Багрыма. С. Александровіч. Калі ты пыталася ў мяне, чаму я так часта надоўга прападаю, то я прыдумваў што-небудзь больш верагоднае: хадзіў да сваякоў ці ездзіў у горад. Скрыган.
2. Дапушчальны, магчымы. Верагодны вывад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзюдо́
(яп. dziudo = майстэрства спрыту)
від спартыўнай барацьбы, заснаванай на мадэрнізацыі прыёмаў джыу-джыцу.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
эры́стыка
(гр. eristikos = які спрачаецца)
майстэрства спрачацца, умельства палемізаваць з праціўнікам, выкарыстоўваючы яго промахі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
віртуо́з
(іт. virtuoso = умелы, майстэрскі)
1) музыкант, які дасканала валодае тэхнікай ігры на інструменце;
2) перан. чалавек, які дасягнуў у працы вышэйшай ступені майстэрства.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прафесіяналі́зм
(ад с.-лац. professionalis = прафесіянальны)
1) прафесіянальнае майстэрства (напр. музычны п.);
2) слова ці моўны зварот, уласцівы людзям якой-н. прафесіі, характэрны ім.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэкто́ніка
(гр. tektonike = майстэрства будаўніцтва)
1) раздзел геалогіі, які вывучае будову зямной кары, рух яе ўчасткаў, працэсы гораўтварэння;
2) тое, што і архітэктоніка 1.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шэдэ́ўр, ‑а, м.
Узорны, выдатны твор мастацтва, майстэрства. У нацыянальнай галерэі, дзе выстаўлены шэдэўры Цорна і Рубенса, вісіць таксама мазня новых модных мастакоў. Мележ. Шэдэўр сусветнай лірыкі, славуты «Ветразь» напісаў шаснаццацігадовы Лермантаў, дваццацігадовы Пушкін быў ужо аўтарам «Руслана і Людмілы». Грахоўскі. Вобраз Веры ў выкананні Ждановіч быў сапраўдным шэдэўрам і атрымаў вельмі высокую ацэнку гледача і прэсы. «Полымя».
[Ад фр. chef-d'oeuvre.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АРЛО́ЎСКІ Уладзімір Данатавіч
(1.2.1842, Кіеў — 19.2.1914),
украінскі жывапісец-пейзажыст. У 1861—68 вучыўся ў Пецярбургскай АМ, з 1874 яе акадэмік, з 1878 прафесар. Удасканальваў майстэрства ў Францыі, Германіі, Швейцарыі, Італіі. Пісаў рамант. пейзажы з эфектамі асвятлення: «Крымскі пейзаж» (1868), «У стэпе» (1874), «Сенакос», «На моры перад навальніцай» (абедзве 1878), «Зацішша» (1890) і інш.
т. 1, с. 486
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)