fill2 [fɪl] v. (with) напаўня́ць; напаўня́цца; запаўня́ць; запаўня́цца
fill in [ˌfɪlˈɪn] phr. v.
1. запаўня́ць (бланк, анкету і да т.п.)
2. дава́ць апо́шнія зве́сткі; уво́дзіць у курс спра́вы;
I filled him in. Я ўвёў яго ў курс справы.
3. (for) замяшча́ць, замяня́ць (каго-н.);
I’m filling in for him while he is on leave. Я замяшчаю яго, пакуль ён у адпачынку.
fill out [ˌfɪlˈaʊt] phr. v. папраўля́цца, акругля́цца, паўне́ць;
Her cheeks began to fill out. Яна пачала паўнець з твару.
fill up [ˌfɪlˈʌp] phr. v. напаўня́ць; напаўня́цца;
We filled up (the car) with petrol. Мы заправіліся бензінам.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
карабе́ль, ‑бля, м.
Вялікае марское судна. Ваенны карабель. Акіянскі карабель. Служыць на караблі матросам. □ Па разгойдан[ым] бурлів[ым] моры ішоў горды ў смелым поступе сваім карабель, трымаючы курс на далёкае яснае сонца. Зарэцкі.
•••
Карабель-спадарожнік — касмічны карабель, выведзены на арбіту спадарожніка Зямлі.
Касмічны карабель — лятальны апарат, прызначаны для палёту чалавека ў космас.
Лінейны карабель — вялікі, добра ўзброены ваенны карабель, прызначаны для правядзення буйных аперацый; лінкор.
Паветраны карабель — дырыжабль або цяжкі самалёт.
Спаліць свае караблі гл. спаліць.
[Ад грэч. kárabos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распрацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.
1. Падрыхтаваць глебу для пасеву, пасадкі, старанна апрацаваць. Дзед, каб атрымаць большы надзел, пераехаў на зарослыя хмызнякамі дзірваны ды пасекі, якія думаў з часам распрацаваць. Танк.
2. Стварыць што‑н. на аснове абагульнення пэўных звестак, вопыту, вывучэння і пад. Лёня паклікаў сяброў убок і распрацаваў план дзеянняў. Ваданосаў. // Усебакова вывучыць, даследаваць; апісаць; выпрацаваць. Распрацаваць тэрміналогію. □ За нейкіх дзесяць месяцаў Шчакаціхін распрацаваў самастойны курс гісторыі беларускага мастацтва. Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
giełdowy
giełdow|y
біржавы;
notowania ~e — біржавая каціроўка;
spekulant ~y — біржавы спекулянт;
makler ~y — біржавы маклер;
kurs ~y — біржавы курс
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
праслу́хаць
1. (выслухаць) ánhören vt, hören vt;
праслу́хаць курс ле́кцый éinen Vórlesungszyklus hören
2. мед ábhorchen vt;
праслу́хаць лёгкія мед die Lúngen ábhorchen;
3. (не пачуць) überhö́ren vt, sich (D) etw. (A) entgéhen lássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
kúrzgefasst
1.
a
1) сці́слы, каро́ткі, ко́ратка вы́кладзены (напр., курс)
2) рашу́чы, спра́ўны, бы́стры
2.
adv
1) ко́ратка
2) ху́тка, рашу́ча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zúhalten
*
1.
vt трыма́ць зачы́неным; затыка́ць (вушы, рот)
2.
vi (auf A) трыма́ць курс (на што-н.), накіро́ўвацца (да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
слу́хаць несов.
1. в разн. знач. слу́шать;
с. ра́дыё — слу́шать ра́дио;
с. спра́ву ў судзе́ — слу́шать де́ло в суде́;
с. курс вышэ́йшай матэма́тыкі — слу́шать курс вы́сшей матема́тики;
2. (каго) слу́шать, слу́шаться, повинова́ться (кому), подчиня́ться (кому);
с. наста́ўніка — слу́шать (слу́шаться) учи́теля; повинова́ться (подчиня́ться) учи́телю;
◊ слу́хаю! — слу́шаю!;
нялю́ба — не слу́хай, а лгаць не перашкаджа́й — посл. нелю́бо — не слу́шай, а врать не меша́й;
людзе́й слу́хай, а свой ро́зум май — посл. люде́й слу́шай, а свой ум име́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Каці́раваць ’вызначаць біржавую цану (курс) каштоўных папер, тавараў, замежнай валюты’ (ТСБМ). Відавочна, непасрэднае запазычанне з рус. мовы. У рус. мове гэта лексема ўзята з ням. kotieren у другой палавіне XIX ст. (упершыню адзначаецца ў слоўніку ў 1887 г.). Ням. kotieren < франц. coter ’каціраваць’ < ’меціць, нумараваць’. Гл. Шанскі, 2, К, 358. Каці́равацца ’цаніцца’, ’ацэньвацца (пра каштоўныя паперы, тавары, валюту)’, ’быць у абароце на біржы’, ’мець тую ці іншую ацэнку ў вачах грамадства’, з’яўляецца ўласна рус. ўтварэннем і адзначаецца з 1914 г. Шанскі, там жа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пракла́сці
1. (дарогу і г. д.) ánlegen vt, légen vt; báuen vt;
пракла́сці сабе́ даро́гу sich (D) Bahn bréchen*, sich (D) éinen Weg báhnen;
2. (паміж чым-н) zwíschenlegen vt;
пракла́сці курс den Kurs féstlegen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)