hub

[hʌb]

1) кало́дка f. (сярэ́дняя ча́стка ко́ла)

2) гало́ўны цэ́нтар, асяро́дак -дку (дзе́йнасьці, жыцьця́, зацікаўле́ньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

уту́лка ж тэх Búchse f -, -n; Nábe f -, -n (кола); Hülse f -, -n;

рабо́чая уту́лка Láufbuchse f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

за́стаўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы; Р мн. ‑ставак; ж.

Шчыт для затрымання вады, якая падае на кола вадзянога млына. Старое кола і застаўка, што пазелянелі ад часу і многа прапусцілі вады за свой век, стракацяць пасля рамонту новымі дошкамі. С. Александровіч.

•••

На ўсе застаўкі — на ўсю моц, з усёй сілы (хваліць, працаваць і пад.).

заста́ўка, ‑і, ДМ ‑ста́ўцы; Р мн. ‑ста́вак; ж.

Малюнак, звычайна на ўсю шырыню старонкі, перад пачаткам тэксту главы або разднела кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лекто́рый, ‑я, м.

1. Арганізацыя, якая займаецца наладжваннем публічных лекцый, а таксама памяшканне для чытання публічных лекцый.

2. Цыкл лекцый, аб’яднаных тэматычна або прызначаных для пэўнага кола слухачоў. Лекторый па сучаснай савецкай музыцы.

[Лац. lectorium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штурва́л, ‑а, м.

Рулявое кола, паваротам якога кіруюць суднам, самалётам і інш. машынамі. Ля штурвала ў рубцы застыў рулявы. Даніленка. Бывала, у полі.. [Паходня] садзіўся на нейкі час за рычагі трактара ці штурвал камбайна. Хадкевіч.

[Гал. stuurwiel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ру́нда ст.-бел. ’дазор, каравул’ (Ст.-бел. лексікон). З ням. Runde ’кола, круг; абход’, відаць, праз польскую, параўн. Фасмер, 3, 517.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Koróna

f -, -nen

1) каро́на

2) ко́ла слухачо́ў

3) астр. со́нечная каро́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

jet set [ˈdʒetset] n.

♦

the jet set «рэакты́ўная пу́бліка», ву́зкае ко́ла бага́тых падаро́жнікаў (якія лятаюць на рэактыўных самалётах на фешэнебельныя курорты і да т.п.); вы́браныя, элі́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

toothed

[tu:Өt]

adj.

1) з зуба́мі, які́ ма́е зу́бы, зуба́сты

2) зубча́ты, зубча́сты, з зуб’ём (пра ко́ла)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

во́бад м

1. (кола) Réifen m -s, -, Rádreifen m, Félge f -, -n;

2. (тэніснай ракеткі) Ráhmen des Ténnisschlägers

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)