грэць, грэю, грэеш, грэе; незак., каго-што і без дап.

1. Перадаваць сваю цеплыню; саграваць. Сонца грэе. Печ добра грэе кватэру. □ Шчыльна прытуліўшыся,.. [хлопчыкі] маглі грэць адзін аднаго. Маўр. // Захоўваць цеплыню, засцерагаць ад холаду. Кажух добра грэе. □ Хоць вецер змоўк і стала зацішней, не грэе коўдра мне старых касцей. Дубоўка. // перан. Абнадзейваць, паднімаць настрой. Помні.. Слова, што ў любой нягодзе грэла Кожную пакутную душу. Кірэенка. Прабіраючыся па сумётат дахаты, .. [Дзіма] грэе сябе марай аб шчаслівай будучыні. Якімовіч.

2. Рабіць цёплым, гарачым; награваць. Грэць чай. □ У хаце.. Сабастыяніха грэла на камінку ваду. Чорны.

3. Разм. Біць. — У-у, ты, бесхрыбетны! — і Марцін грэў Станіслава па плячах кулаком. Карпюк.

•••

Грэць рукі — нажывацца несумленным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

money [ˈmʌni] n. гро́шы;

earn money зарабля́ць гро́шы;

save money адкла́дваць гро́шы; захо́ўваць гро́шы, не расхо́дуючы іх;

spend money тра́ціць гро́шы;

borrow money пазыча́ць гро́шы (у каго-н.);

raise money збіра́ць гро́шы

♦

be in the money infml мець шмат гро́шай;

make money зарабля́ць гро́шы, атры́мліваць прыбы́так;

money talks гро́шы ма́юць вялі́кую сі́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zucht

f -

1) гадо́ўля (жывёл), выро́шчванне (раслін)

2) выхава́нне; нагля́д; дысцыплі́на

~ hálten* — захо́ўваць дысцыплі́ну

in ~ hálten* — трыма́ць у паслушэ́нстве [паслухмя́насці]

3) -, -en паро́да

verdámmte ~! — чо́ртава насе́нне!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinmieten

I

1.

vt зніма́ць памяшка́нне (для каго-н.)

2.

(sich) зніма́ць памяшка́нне

(для сябе)

I

vt с.-г.

1) сіласава́ць

2) захо́ўваць у бурта́х [капца́х]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

continue

[kənˈtɪnju:]

1.

v.i.

1) цягну́цца

2) праця́гваць; прадаўжа́ць; узнаўля́ць пасьля́ перапы́нку

3) трыва́ць

4) застава́цца; прабыва́ць

2.

v.t.

1) праця́гваць, прадаўжа́ць

2) падаўжа́ць

3) падтры́мваць, захо́ўваць (трады́цыі)

4) затры́мваць, пакіда́ць (на стано́вішчы)

5) адклада́ць, перано́сіць на пазьне́йшы час, адтэрміно́ваць

to be continued — праця́г бу́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

remember [rɪˈmembə] v.

1. успаміна́ць, узга́дваць, прыга́дваць;

I remember my father bringing home a huge Christmas tree. Я ўзгадваю, як мой бацька прыносіў дадому вялікую калядную ёлку.

2. па́мятаць, захо́ўваць у па́мяці

3. не забыва́ць, мець на ўва́зе;

Remember to turn out the light. Не забудзьце выключыць святло.

♦

be remembered for smth./as smth. прасла́віцца чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Запа́с ’прыгатаванае на будучае’. Рус., укр. запа́с, польск. zapas ’тс’. Ст.-рус. запасъ ’запас’ (XV ст.). Параўн. польск. zapas, чэш., славац. zápas ’спаборніцтва’, серб.-харв. за̀пас ’тое, што ахапляецца адным закідам мярэжы’. Балг., макед. запас ’рэзерв’ (ваен.) < рус., БЕР, 1, 601. Серб.-харв. ад за̀пасати ’змяшчаць нешта вакол пояса’ (гл. пас 1 ’пояс’), ’абкружаць’. Такога ж паходжання (ад ’брацца за пояс, пас’) чэш., славац., польск. Махэк₂, 709, Брукнер, 645. Рус. запас Праабражэнскі (1, 242; 2, 22), як і спасать, опасный, звязвае з пасти (гл. пасвіць), таксама Фасмер, 2, 78. Шанскі (2, З, 52) удакладняе: ад пасти ’берагчы, захоўваць’. Гэта магчыма. Аднак нельга выключаць і паходжання ўсх.-слав. і польск. слоў ад таго ж кораня пас ’пояс’: ’вогненны запас для агнястрэльнай зброі’ (адно са старажытных значэнняў), як і прыпас ’тое, што знаходзіцца за поясам’ з далейшым развіццём значэння. У карысць гэтага, між іншым рус. запас ’улоў з рыбалоўнай снасці’ (Даль).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

erhálten

*

1.

vt

1) атры́мліваць

2) захо́ўваць, падтры́мліваць (у якім-н. стане)

3) кармі́ць, трыма́ць

2.

(sich)

1) захо́ўвацца

2) кармі́цца, кармі́ць сябе́

sich jung ~ — мець саладжа́вы вы́гляд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фарма́льнасць, ‑і, ж.

1. Фармальныя адносіны да чаго‑н.; праяўленне фармалізму ў чым‑н. Максім ведаў гэтую хітрасць: захоўваць фармальнасць там, дзе можна было б абысціся без яе, і парушаць, дзе выгадна. Машара.

2. Тое, што адлюстроўвае прыняты парадак; тое, што робіцца па традыцыі і не мае істотнага значэння. У памяці Лабановіча засталася апошняя споведзь яшчэ ў а. Мікалая. Гэта была проста фармальнасць. Колас. Для фармальнасці натарыус праверыў пашпарты. Пальчэўскі.

3. звычайна мн. (фарма́льнасці, ‑ей). Знешнія патрабаванне ўмовы, якія выконваюцца пры афармленні чаго‑н. У міліцыі Івана Дамінікавіча ведалі і адразу ж справілі ўсе фармальнасці, звязаныя з яго далейшым бытаваннем у сталіцы. Лужанін. Васіль Пятровіч .. зайшоў да начальніка санпрапускніка, каб уладзіць фармальнасці і атрымаць даведку. Карпаў.

4. Уласцівасць фармальнага (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fríeden

m -s, -

1) мір; зго́да

2) спако́й

lass mich in ~n! — адчапі́ся ад мяне́!

den ~ hálten* — захо́ўваць мір

den ~ schlíeßen* — заключы́ць мір

er rúhe in ~! — мір пра́ху яго́!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)