дактара́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Педантычна павучальны, катэгарычна (пра тон, манеру гаварыць).

[Ад лац. doctoralis — уласцівы настаўніку, вучонаму.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фразёрстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Гаварыць прыгожымі напышлівымі фразамі; займацца пустаслоўем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

речитати́в муз. рэчытаты́ў, -ты́ву м.;

говори́ть (чита́ть) речитати́вом гавары́ць (чыта́ць) рэчытаты́вам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́шласць ж., в разн. знач. по́шлость;

п. паво́дзін — по́шлость поведе́ния;

гавары́ць ~ці — говори́ть по́шлости

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штамп м., в разн. знач. штамп;

паста́віць ш. — поста́вить штамп;

гавары́ць шта́мпамі — говори́ть шта́мпами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uncertainly [ʌnˈsɜ:tnli] adv. няўпэ́ўнена; невыра́зна; няпэ́ўна;

speak uncertainly гавары́ць без (анія́кай) упэ́ўненасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сіпа́ты héiser;

гавары́ць сіпа́тым го́ласам mit héiserer Stímme sprechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

speak out, speak up

а) гавары́ць гу́чна й выра́зна

б) гавары́ць свабо́дна, нічо́га не замо́ўчваючы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гу-гу́.

У выразе: ні гу-гу, у знач. вык. (разм.) — маўчаць, не гаварыць ні слова або просьба ці загад маўчаць.

Пра гэта — нікому ні гу-гу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́дасць, -і, мн. -і, -ей, ж. (разм.).

1. Прадмет, які выклікае непрыемнае, агіднае пачуццё.

Выкінь гэту г.

2. Агідны, нізкі ўчынак; брыдкія словы.

Рабіць гадасці.

Гаварыць гадасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)