pronounce

[prəˈnaʊns]

v.t.

1) вымаўля́ць (гу́кі, сло́вы); гавары́ць

2) выка́зваць меркава́ньне або́ пастано́ву

3) прызнава́ць

The doctor pronounced her cured — Ле́кар прызна́ў яе́ вы́лечанай

4) абвяшча́ць, публі́чна паведамля́ць

to pronounce sentence — абвясьці́ць прысу́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verknéifen

* vt разм. утры́млівацца (ад чаго-н.)

sich (D) mit Mühe das Láchen ~ — з ця́жкасцю ўтрыма́цца ад сме́ху

den Schreck ~ — не выка́зваць стра́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maintain [meɪnˈteɪn] v.

1. падтры́мліваць (кантакты, сяброўства); захо́ўваць (мір, закон, парадак)

2. утры́мліваць у до́брым ста́не (дарогу, будынак і да т.п.)

3. выка́зваць ду́мку (якую не падзяляюць іншыя), сцвярджа́ць;

He still maintained he was innocent. Ён працягваў сцвярджаць, што невінаваты.

4. мець на ўтрыма́нні (дзяцей, сям’ю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

state​4 [steɪt] v.

1. заяўля́ць, фармулява́ць;

state one’s views выка́зваць свой по́гляд;

state an account дава́ць справазда́чу

2. канстатава́ць, сцвярджа́ць

3. дакла́дна вызнача́ць; устана́ўліваць;

at stated intervals праз вы́значаныя праме́жкі ча́су;

work at hours stated працава́ць у прызна́чаны час;

a stated salary цвёрды акла́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sigh

[saɪ]

1.

v.i.

1) уздыха́ць

2) уздыха́ць, сумава́ць, тужы́ць

She sighed for home and friends — Яна́ тужы́ла па до́ме і па сябро́х

2.

v.t.

выка́зваць узды́хам

3.

n.

узды́х -у m., уздыха́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chorus

[ˈkɔrəs]

1.

n., pl. -ruses

1) хор -у m.

2) музы́чная кампазы́цыя для хо́ру

3) прыпе́ў -ву, рэфрэ́н -у m.

2.

v.t.

1) пяя́ць, гавары́ць у адзі́н го́лас

2) выка́зваць зго́ду

•

- in chorus

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

блішча́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; ‑шчым, ‑шчыце; незак.

1. Свяціцца роўным слабым святлом. Воўчым вокам акно ў цемры ночы блішчыць. Колас. // Адсвечваць роўным, слабым светам (пра гладкую, роўную або нацёртую, начышчаную паверхню). Здалёк матава-срэбным люстрам у цёмна-кучаравых, мазаічных рамках блішчыць рака. Нікановіч. Блішчаць на сонцы наваксаваныя боты. Колас.

2. Свяціцца, часта ад якога‑н. пачуцця (пра вочы). Па-асабліваму.. блішчаць яго [хворага] вочы. Бядуля. Чорныя вочы Цыганка шчасліва блішчалі, смуглявы твар яго ўвесь свяціўся радасцю. Шчарбатаў.

•••

Блішчаць вачамі — маўкліва прасіць, выказваць просьбу, жаданне позіркам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мару́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Рабіць што‑н. вельмі павольна, доўга не пачынаць якой‑н. справы. — Ідзі да брыгадзіра, запражы каня ды толькі не марудзь. Гроднеў. Каб паправіць становішча, трэба было хутчэй укараняць усе прапановы рабочых. А Булай чамусьці зноў марудзіў. Шыцік. // перан. Выказваць нерашучасць, быць нерашучым; муляцца. — Ёсць у мяне і больш складаная работа, але вельмі небяспечная. — сказаў Былінскі. — Якая? — Спецыяльная, — марудзіў з адказам Былінскі. — Рызыкаваць трэба. Гурскі. — Адчыняйце [веснічкі], дзядзька Іван, — падганяў Богдан Бобрыка, калі той марудзіў, пераступаючы з нагі на нагу. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыць, рыю, рыеш, рые; незак., што.

1. Капаць, раскопваць што‑н. рыхлае, сыпкае (лычом, рылам). Кабан рые павольна і заложна, усё болей і болей углыбляючыся ў зямлю. Колас. // Капаючы, даставаць што‑н. з зямлі; вырываць. Рана ўстане [дзядзька], а дзік, вялікі, як капіца сена, ужо рые бульбу. Карпюк.

2. Вымаючы, выкідаючы зямлю, рабіць паглыбленне, яму (пра жывёл). [Віктар:] — Калі .. [барсукі] рыюць сабе норы, значыцца, яны маглі і нават павінны былі і тут прарыць. Маўр.

•••

Носам рыць (груб.) — выказваць сваю незадаволенасць кім‑, чым‑н., пагарду да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beánstanden

vt пярэ́чыць; пратэстава́ць (супраць чаго-н.), выка́зваць незадавальне́нне (з прычыны чаго-н.); падава́ць рэклама́цыю (на што-н.)

das ist zu ~ — гэ́та выкліка́е пярэ́чанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)