паграні́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца каля граніцы, уздоўж граніцы. Пагранічная зона. □ Тут ляжала калісьці прасека Пагранічнай лясной паласы. Калачынскі. Пагранічная пушча вакол загула. Куляшоў. // Які адбываецца на граніцы. Пагранічны інцыдэнт. Пагранічная служба. // Які паказвае граніцу. На бурым .. фоне прыемна вылучаюцца паласатыя пары пагранічных слупоў. Брыль.

2. Які мяжуецца з кім‑, чым‑н. Пагранічная рэспубліка. Пагранічныя горы.

3. Які мае адносіны да аховы граніцы. Пагранічная варта. Пагранічная застава. Пагранічны гарнізон. □ Прыдзвінне ад Полацка да граніцы з Латвіяй было краем насцярожанай пагранічнай цішыні. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

czaty

czat|y

мн.

1. варта; каравул;

stać na czaty ach — стаяць на варце;

2. засада;

3. разведка;

4. застава; ахова;

przednie ~y — ахоўная застава

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

whistle​1 [ˈwɪsl] n.

1. свіст;

give/blow a whistle сві́снуць

2. свісто́к;

a penny/tin whistle свісту́лька

3. infml го́рла, гло́тка

♦

as clean/as clear/as dry as a whistle першакла́сны, выда́тны;

at smb.’s whistle ва́рта то́лькі сві́снуць;

not worth a whistle нічо́га не ва́рты, не ва́рты намага́нняў;

wet one’s whistle infml прамачы́ць го́рла, вы́піць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мара́ться

1. (пачкаться) пэ́цкацца, бру́дзіцца;

2. (пачкать, быть марким) пэ́цкацца, ма́зацца;

3. перен. пэ́цкацца, паску́дзіцца;

не сто́ит мара́ться разг. не ва́рта пэ́цкацца;

4. страд. пэ́цкацца, бру́дзіцца, забру́джвацца; пля́міцца, нясла́віцца, га́ньбіцца; крэ́мзацца, пэ́цкацца, ма́зацца; крэ́сліцца, касава́цца; см. мара́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

verlóhnen

vt i (sich) апраўда́ць сябе́, быць ва́ртым

es verlóhnt sich (nicht) — (не) ва́рта (што-н. рабіць)

díese Árbeit verlóhnt sich — гэ́тая пра́ца дае плён, гэ́та плённая пра́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

worth​2 [wɜ:θ] adj.

1. ва́рты, які́ мае ва́ртасць або́ кошт;

What is it worth? Колькі гэта каштуе?;

What is the dollar worth? Які цяпер курс долара?

2. ва́рты (чаго-н.), які́ заслугоўвае (чаго-н.);

be worth attention заслуго́ўваць ува́гі;

The book is worth reading. Кнігу варта пачытаць;

It is worth while reading the book. Варта пачытаць гэтую кнігу.

♦

for all one is worth infml што ёсць мо́цы, сі́лы;

not worth a damn/a straw/a red cent infml ніку́ды не ва́рты, нікчэ́мны, гро́ша ло́манага не ва́рты;

be worth one’s salt до́бра працава́ць;

be worth one’s/its weight in gold цані́цца на вагу́ зо́лата;

worth smb.’s while варты затра́чанага ча́су, намага́нняў і да т.п.;

I’ll make it worth your while. Вы аб гэтым не пашкадуеце.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́раб, -бу м.

1. вы́работка ж., произво́дство ср., изготовле́ние ср., вы́пуск;

2. тех. выде́лывание ср., вы́делка ж., дубле́ние ср.;

1, 2 см. вы́рабіць 1, 2;

3. чаще мн. изде́лия; поде́лки;

◊ аўчы́нка ~бу не ва́рта — погов. овчи́нка вы́делки не сто́ит; игра́ не сто́ит свеч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

похо́жий падо́бны (да каго, чаго, на каго, што);

◊

э́то похо́же на то, что… гэ́та падо́бна на то́е, што…;

э́то ни на что не похо́же гэ́та ніку́ды не ва́рта;

похо́жий, как две ка́пли воды́ падо́бны, як дзве кро́плі вады́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

kompania

kompani|a

ж.

1. кампанія;

dla ~i dał się Cygan powiesić — за кампанію цыган павесіўся;

2. вайск. рота;

~a honorowa — рота ганаровай варты; ганаровая варта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паблука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Пахадзіць без мэты, гуляючы. Я схадзіў у Зазер’е і на адзіноце паблукаў па асеннім лесе. Краўчанка. Сон.. не ішоў, і заставалася толькі пакінуць цеснаватую хату і паблукаць па вечаровай вуліцы. Шахавец.

2. Пахадзіць у пошуках чаго‑н. Нямала .. [Пеця] яшчэ паблукаў, пакуль знайшоў патрэбную дарогу. Сіняўскі. Варта было яшчэ паблукаць па кніжных магазінах, перакусіць, а потым зашыцца куды-небудзь у парк. Навуменка.

3. Разм. Павандраваць, пахадзіць. Калі нельга многа — хоць бы трохі Паблукаць бы мне па ўсёй зямлі. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)