oil​1 [ɔɪl] n.

1. на́фта;

the oil industry на́фтавая прамысло́васць;

an oil refinery нафтаачышча́льны заво́д

2. ма́сла (тэхнічнае);

lubricating oil зма́зачнае ма́сла;

engine oil машы́ннае ма́сла

3. але́й (раслінны), ма́сла (мінеральнае);

coconut/sunflower/olive oil како́савы/слане́чнікавы/алі́ўкавы але́й;

cod liver oil ры́бін тлушч

4. pl. oils але́йныя фа́рбы;

paint in oils піса́ць але́ем

♦

pour oil on troubled waters утаймо́ўваць, супако́йваць хвалява́нне;

burn the midnight oil засе́джвацца за рабо́тай да глыбо́кай но́чы; працава́ць па нача́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заглы́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак., у што.

Разм. Зайсці, заехаць, пранікнуць у глыб чаго‑н. Заглыбіцца ў лес. □ [Бацька з Алесем] спусціліся з тэрасы на круг гонару і заглыбіліся ў адну з радыяльных алей. Караткевіч. // перан. Цалкам аддацца якому‑н. занятку, унікнуць у сутнасць якой‑н. справы. Малашкін заглыбіўся ў працу над дакладам. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальза́м, ‑у, м.

1. Густаватае духмянае рэчыва (кедравая жывіца і інш.), якое мае ў сваім саставе смолы, эфірны алей і інш. кампаненты і выкарыстоўваецца ў тэхніцы, медыцыне і парфюмерыі. // Пахучая настойка на лекавых травах.

2. перан. Тое, што суцяшае, палягчае перажыванні, прыносіць заспакаенне. Такая рэпліка сакратара была як бальзам на душу Малашкіна. Пестрак.

[Грэч. balsamon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bawełniany

bawełnian|y

1. бавоўнавы;

olej ~y — бавоўнавы алей;

2. баваўняны;

tkanina ~a — баваўняная тканіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

камфаро́сма

(ад камфара + гр. osme = пах)

травяністая расліна сям. лебядовых, пашыраная ў Паўд. Еўропе і Азіі; дае эфірны алей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

але́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які звязаны з алеем, утвораны алеем, складаецца з алею. Алейная пляма. Алейная скалка ў супе.

2. Выкананы фарбамі, якія расцёрты на алеі, звязаны з ужываннем такіх фарбаў. Алейны жывапіс. Алейны партрэт. Алейная фарба.

3. З якіх вырабляецца алей (пра расліны). Алейныя культуры.

4. Які адносіцца да вытворчасці алею. Алейны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кано́плі, канапель; адз. няма.

1. Высокая травяністая расліна сямейства каноплевых, са сцёблаў якой вырабляюць валакно, а з семені — алей.

2. Семя гэтай расліны. Таўчы каноплі. □ — Калі ў каго які з гарнец канапель ці семя ёсць, дык ён выцісне якую бутэльку алею. Чорны.

•••

Як Піліп з канапель — раптоўна, знянацку (выскачыць адкуль‑н., з’явіцца дзе‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарчы́чны Senf-;

гарчы́чны але́й Sénföl n -(e)s;

гарчы́чны парашо́к Sénfmehl n -(e)s;

гарчы́чнага ко́леру sénffarbig;

гарчы́чны газ хім Sénfgas n -es, Yperít n -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

vegetable [ˈvedʒətəbl] n.

1. раслі́на;

the vege table king dom раслі́нны свет

2. pl. vege tables гаро́дніна;

a vegetable garden агаро́д;

a vegetable dish сала́тніца;

vegetable oil але́й;

vegetable soup суп з гаро́дніны

3. вя́лы чалаве́к;

lead a vegetable life гібе́ць, марне́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ру́жа, -ы, мн. -ы, руж, ж.

1. Расліна з прыгожымі шырокапялёсткавымі пахучымі кветкамі і сцяблом, звычайна пакрытым шыпамі.

Усеяць чый-н. шлях ружамі (перан.: зрабіць чыё-н. жыццё лёгкім, шчаслівым).

2. Архітэктурнае або ювелірнае ўпрыгожанне, якое схематычна перадае форму кветкі гэтай расліны.

○

Ружа вятроў (спец.) —

1) графічнае адлюстраванне паўтаральнасці напрамку вятроў у пэўным месцы;

2) вятры, якія дзьмуць адначасова ў розных напрамках.

|| памянш. ру́жачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ру́жавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Р. алей.

Сямейства ружавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)