дэз...

Прыстаўка, якая абазначае выдаленне, знішчэнне, спыненне або адсутнасць чаго‑н., напрыклад: дэзінфекцыя, дэзарганізацыя, дэзінфармацыя.

[Фр. dés... — ад..., раз...]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаўната́, ‑ы, ДМ ‑наце, ж.

Адсутнасць патрэбнай паўнаты ў чым‑н.; недастатковасць. Непаўната звестак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бездапамо́жнасць ж Hlflosigkeit f -, Schwäche f - (слабасць), hnmacht f - (адсутнасць магчымасці што зрабіць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бязлю́ддзе н

1. (адсутнасць людзей) Mnschenleere f -;

2. (недахоп у кадрах) Mnschenmangel m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

niepoczytalność

ж. юр. поўная адсутнасць памяці; стан бессвядомасці; непрытомнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niewiara

ж.

1. нявер’е; адсутнасць веры; няўпэўненасць;

2. атэізм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezrząd, ~u

м. уст. адсутнасць улады, безуладдзе, анархія; беспарадак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

свабо́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. У філасофіі: магчымасць праяўлення суб’ектам сваёй волі на аснове пазнання законаў развіцця прыроды і грамадства.

Суадносіны свабоды і неабходнасці.

2. Дзяржаўная незалежнасць, суверэнітэт.

Барацьбіты за свабоду народа.

3. Адсутнасць абмежаванняў, якія звязваюць грамадска-палітычнае жыццё і дзейнасць грамадства або яго членаў.

С. выбару веравызнання.

С. слова.

4. Увогуле — адсутнасць якіх-н. абмежаванняў у чым-н., асабістая незалежнасць, самастойнасць.

Поўная с.

5. Стан таго, хто не знаходзіцца ў заключэнні, у няволі.

Выпусціць на свабоду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

змрок, -у, м.

1. Адсутнасць святла, цемра.

З. атуліў прасторы.

2. Няпоўная цемната, прыцемак, пры якім яшчэ можна распазнаваць прадметы.

Вячэрні з.

3. Прыцемак паміж захадам сонца і наступленнем ночы, а таксама перадсвітальны прыцемак.

Перадранішні з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нязго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Адсутнасць адзінства ў думках, поглядах.

Выказаць рашучую нязгоду з таварышам.

2. Разлад, сварка.

Н. ў сям’і.

3. Адмоўны адказ на што-н.

Яе зацятае маўчанне ўсе разумелі як нязгоду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)