doradczy
дарадчы; кансультацыйны;
głos doradczy — дарадчы голас
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Піскульга́ ’чалавек, які мае пісклявы голас’ (Бяльк.). Утворана ад піск (гл.) і суфіксаў з негатыўным адценнем -у//’ і ‑га.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абезгало́сець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Пра спевакоў — страціць голас; зрабіцца безгалосым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раша́ючы кніжн. ent¦schéidend;
раша́ючы аргуме́нт ent¦schéidendes [dúrchschlagendes] Argumént;
раша́ючы го́лас ent¦schéidendg Stímme
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
па-над, прыназ. з Т.
Ужыв. пры ўказанні на каго-, што-н., над якімі ў пэўным кірунку адбываецца рух, дзеянне або зверху над якімі што-н. адбываецца.
Песні плылі па-над гаем.
Гучыць голас міру па-над светам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэ́нар, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -у. Самы высокі мужчынскі голас.
Лірычны т.
2. -а. Спявак з такім голасам.
|| памянш. тэнаро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м. (да 1 знач.).
|| прым. тэнаро́вы, -ая, -ае.
Тэнаровая партыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уздрыгну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.
1. Здрыгануцца, задрыжаць.
У. ад нечаканасці.
Голас уздрыгнуў.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і уздрыгнуцца (у 2 знач.).
Шыбы ўздрыгнулі.
|| незак. уздры́гваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
pained [peɪnd] adj.
1. паку́тны, паку́тніцкі
2. пакры́ўджаны, скры́ўджаны;
a pained expression/voice пакры́ўджаны вы́гляд/го́лас
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
split ticket [ˌsplɪtˈtɪkɪt] n. бюлетэ́нь, у які́м вы́баршчык падае́ свой го́лас за прадстаўніко́ў ро́зных па́ртый (ЗША)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
głos, ~u
м.
1. голас;
na głos — уголас; голасна; моцна; гучна;
zedrzeć głos — сарваць голас;
podnosić (podnieść) głos — павышаць (павысіць) голас;
głos sumienia перан. голас сумлення;
głos krwi перан. а) голас крыві; інстынкт;
голас (покліч) роду;
daj głos! — голас! (каманда сабаку);
2. муз. голас; партыя;
pierwszy (drugi) głos — першы (другі) голас;
śpiewać na ~y — спяваць шматгалоссем;
3. голас; права гаварыць; слова;
zabrać głos — узяць слова;
dać głos — даць слова;
pozbawić ~u — пазбавіць слова;
głos doradczy — дарадчы голас;
głos decydujący — вырашальны голас;
oddać głos (na kogo) — аддаць свой голас (за каго); прагаласаваць (за каго);
mieć głos — а) мець слова; гаварыць; выказвацца;
мець права голасу;
głos ma ... — слова мае ... (формула пры абвяшчэнні выступоўцы);
głos słychać, osoby nie widać — кату па пяту; ад зямлі не адрос (звычайна пра дзяцей);
głos wołającego na puszczy — марны лямант у пустыні
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)