інгрэдые́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Састаўная частка чаго-н. (рэчыва, сумесі).

|| прым. інгрэдые́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кампане́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Састаўная частка чаго-н.

|| прым. кампане́нтны, -ая, -ае.

К. аналіз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кандэнса́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для кандэнсацыі чаго-н.

К. па́ры.

|| прым. кандэнса́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наця́жка, -і, ДМ -жцы, ж.

1. гл. нацягнуць.

2. Неправамернае дапушчэнне чаго-н.

Паставіць ацэнку з нацяжкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неўзлюбі́ць, неўзлюблю́, няўзлю́біш, няўзлю́біць; зак., каго-што.

Адчуць непрыхільнасць, непрыязнасць да каго-, чаго-н.

Н. з першай сустрэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нешматлі́кі, -ая, -ае.

Які складаецца з невялікай колькасці каго-, чаго-н.

Н. атрад геолагаў.

|| наз. нешматлі́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нязда́тны, -ая, -ае.

Які не мае адпаведнай здольнасці да чаго-н.

Н. да музыкі.

|| наз. нязда́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыжына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Зжынаючы, выжаць усё або частку чаго-н.

П. праходы для жняяркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падве́ржаны, -ая, -ае.

Які падвяргаецца якому-н. уздзеянню, схільны да чаго-н.

П. хваробам.

|| наз. падве́ржанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

матыва́цыя, -і, ж.

1. гл. матываваць.

2. Сістэма довадаў, аргументаў на карысць чаго-н.

|| прым. матывацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)