3. -а. Пасяджэнне членаў якой-н. арганізацыі для абмеркавання чаго-н. агульнага.
Рашэнне агульнага схода працоўнага калектыву.
4. -а. У складзе назваў некаторых выбарных устаноў, арганізацый.
Устаноўчы с.
Пастанова Заканадаўчага схода.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трэ́ба¹, у знач.вык.
1.з інф. Неабходна, абавязкова патрэбна.
Т. ехаць.
Т. чытаць.
2.каму-чаму і з інф. Патрабуецца, патрэбна.
Яму т. кватэра.
3.безас., каму. Пажадана.
Чаго табе т.?
◊
Гэта ж трэба (разм.) — вокліч, які выражае здзіўленне.
Дзе трэба, дзе не трэба — недарэчы, не да месца.
Што трэба, то трэба (разм.) — абавязкова, бясспрэчна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перагі́бм
1. (дзеянне) Bíegung f -, Úmbiegen n -s;
2. (месца) Bíegung f -, -en;
3.перан Überspítzung f -, -en, Übertréibung f -, -en, Extrém n -s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
за́гарадзьж
1. (агароджа) Zaun m -(e)s, Zäune;
жыва́я за́гарадзь Hécke f -, -n;
2. (месца для жывёлы) Pferch m -(e)s, -e; Umzäunung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зало́мм
1. (месцазалома, надлом) Brúchstelle f -, -n;
2. (загін, завіліна) Krümmung f -, -en, Bíegung f -, -en, Wíndung f -, -en; Knick m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
стая́чыкніжн
1. stéhend; áufrecht;
стая́чае стано́вішчаáufrechte Láge;
стая́чы каўне́р Stéhkragen m -(s), -;
стая́чае ме́сца Stéhplatz m -(e)s, -plätze;
2.;
стая́чая вада́ stéhendes Wásser
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ляту́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які лятае, носіцца ў паветры. Лятучыя воблакі.// Здольны лятаць, насіцца ў паветры. Лятучае насенне. Лятучыя пяскі. □ Там-сям серабрылася ў паветры лятучае павуцінне.Караткевіч.//перан. Здольны хутка перамяшчацца з месца на месца, мяняць месца. Лятучы партызанскі атрад.
2.перан. Які хутка праходзіць, кароткачасовы (пра час, з’яву і пад.). Хай час пралятае лятучы, Усмешка заўжды, як вясна.Зарыцкі.// Мімалётны, які хутка мяняецца, няўлоўны. У часе прыязнай гамонкі, Лятучых жартаў і прыкрае Ускочыў хлопчык з крыкам звонкім, Каханак Богутаў, Адась.Колас.
3. Які праводзіцца раптоўна і хутка (пра сходы, мітынгі і пад.). Лятучы рэйд. Лятучы мітынг.
4. Які раптоўна пачынаецца і хутка праходзіць (пра хваробы). Лятучая ліхаманка. Лятучы рэўматызм.
5.Спец. Які хутка выпараецца. Лятучы эфірны алей. Лятучыя кіслоты.
•••
Лятучая мыш — гл. мыш.
Лятучая поштагл. пошта.
Лятучыя рыбыгл. рыба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
attraction[əˈtrækʃn]n.
1. прыва́бнасць, прыцяга́льнасць (асабліва сексуальная)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
За́хва ’прыстасаванне для прымацавання лодкі падчас рыбалкі (калы, убітыя на глыбокім месцы ракі)’ (Касп.). З суфіксам ‑ва ўтвараюцца некаторыя назвы меса, прылад: пратва ’месца для прання’, брытва, кочва ’выкачанае месца’ (Сцяцко, Афікс. наз., 34). Аднак элемент зах‑ не тлумачыцца. Магчыма, тут сувязь з захватваць (як пошва ’навалачка’ з пашыць, пашываць), менш верагодна сувязь з захаваў. Няясна.