несапра́ўдны
1. юрыд (які не мае законнай сілы) nicht géltend, úngültig, níchtig, áußer Kraft;
прызна́ць несапра́ўдным für úngültig [níchtig] erklären;
2. (штучны, падроблены) gefälscht, verfälscht, falsch, imitíert;
несапра́ўдныя мане́ты fálsche Münzen;
3. (які вонкава падобны да чаго-н) falsch, únwahr, únrichtig; Schein-, Trug- (падманны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АНТРАПА...
(ад грэч. anthrōpos чалавек),
першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: «які адносіцца да чалавека», напр. антрапалогія, антрапагенетыка.
т. 1, с. 388
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
...ГАМІЯ (ад грэч. gamos шлюб), другая састаўная частка складаных слоў, што абазначае: які адносіцца да шлюбу, напр., аагамія, аўтагамія.
т. 5, с. 15
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАСТАРБА́ЙТАР
(ад ням. Gastarbeiter рабочы-імігрант),
замежны рабочы, які прыцягваецца на працу прамыслова развітымі краінамі, пераважна са слабаразвітых краін.
т. 5, с. 84
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
здо́льны, -ая, -ае; -лен, -льна.
1. Які мае здольнасці да чаго-н., таленавіты.
З. інжынер.
З. да матэматыкі.
2. Які можа што-н. зрабіць; які валодае пэўным уменнем.
З. да ўсякай работы.
Гэты чалавек на ўсё з. (ні перад чым не спыніцца).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
і́ншы, -ая, -ае.
1. Другі, які адрозніваецца ад каго-н., чаго-н.
Іншыя парадкі.
Іншая думка.
2. Які-небудзь, некаторы.
Іншаму (наз.) такая размова не даспадобы.
◊
Іншы раз — часам.
Між іншым — мімаходам, дарэчы, к слову кажучы.
Той ці іншы — хто-небудзь, які-небудзь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вандро́ўны, -ая, -ае.
1. Які не мае аселасці, вандруе з месца на месца.
Вандроўныя плямёны.
2. Уласцівы вандроўніку, звязаны з вандраваннем.
Вандроўнае жыццё.
3. Які часта пераходзіць, пераязджае з месца на месца або які працуе не на пастаянным месцы; перасоўны.
В. тэатр.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адда́лены, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца ці адбываецца далёка; які даносіцца здалёк.
Аддаленыя вескі.
А. шум.
2. Аддзелены вялікім прамежкам часу.
Аддаленая эпоха.
3. перан. Мала падобны; які не мае непасрэднай сувязі з чым-н.
А. гібрыд.
Аддаленае падабенства.
|| наз. адда́ленасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ХВАРАВÍТЫ, -ая, -ае.
1. Які часта хварэе, схільны да хваробы.
Х. хлопчык.
2. Які з’явіўся ў выніку хваробы, які сведчыць аб хваробе.
Х. выгляд.
Х. стан.
3. Выкліканы болем.
Х. стогн.
4. перан. Перабольшаны, празмерны, ненатуральны.
Хваравітая падазронасць.
|| наз. хваравíтасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папярэ́дні, -яя, -яе.
1. Які быў раней за што-н., знаходзіўся непасрэдна перад чым-н.
На папярэдняй старонцы.
2. Які папярэднічае чаму-н., які бывае перад чым-н.
Папярэдняя падрыхтоўка.
Папярэдняе следства.
3. Незакончаны, такі, пасля якога яшчэ будзе што-н.
Папярэднія вынікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)