цы́на

(н.-лац. cinna)

травяністая расліна сям. злакавых з пляскатым лісцем і аднакветкавымі каласкамі ў мяцёлках, пашыраная ў Амерыцы і Еўразіі; на Беларусі трапляецца рэдка ў яловых і мяшаных вільготных цяністых лясах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэрэ́ус

(лац. cereus = пяшчотны, гнуткі)

дрэвападобная або кустовая расліна сям. кактусавых з галінастым мясістым сцяблом, ігольчастымі калючкамі і белымі кветкамі, пашыраная пераважна ў Цэнтр. і Паўд. Амерыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энатэ́ра

(н.-лац. oenothera, ад гр. oinotheras)

травяністая расліна сям. скрыпнёвых з зубчастым лісцем і буйнымі жоўтымі пахучымі кветкамі ў аблісцелых суквеццях, пашыраная ў Амерыцы; на Беларусі заносная; лекавая і дэкаратыўная; асліннік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эхінака́ктус

(н.-лац. echinocactus, ад гр. echinos = вожык + kaktos)

расліна сям. кактусавых з шарападобным калючым сцяблом і жоўтымі, радзей чырвонымі, кветкамі, пашыраная ў пустынях Мексікі і паўднёвых штатаў ЗША; вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

юю́ба

(н.-лац. jujuba, ад ар. iuiuba)

калючая кустовая расліна сям. крушынавых з зубчастым лісцем, дробнымі жоўта-зялёнымі кветкамі і ядомымі пладамі, пашыраная ў гарах Паўд.-Усх. Еўропы, Паўд. і Усх. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

культу́ра ж.

1. Kultúr f -;

гісто́рыя культу́ры Kultúrgeschichte f -, -n;

дом культу́ры Haus der Kultúr, Kultúrhaus n -es, -häuser;

пала́ц культу́ры Kultúrpalast m -es, -paläste;

дзе́яч культу́ры Kultúrschaffende (sub) m -n, -n;

культу́ра мо́вы Spráchpflege f -;

культу́ра га́ндлю Verkáufskultur f;

2. (расліна) Kultúr f -, -en;

с.-г. сельскагаспада́рчыя культу́ры lándwirtschaftliche Kultúren;

бабо́вая культу́ра Hülsenfrucht f -, -früchte;

я́гадныя культу́ры Béerenobst n -(e)s;

тэхні́чныя культу́ры téchnische Nútzpflanzen, Industríepflanzen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

батрака́рыум

(н.-лац. bothrocaryum)

дрэвавая або кустовая расліна сям. кізілавых, часта з гарызантальна распасцёртымі галінамі, пашыраная ва Усх. Азіі, на востраве Тайвань і ў Паўн. Амерыцы; вырошчваецца як дэкаратыўная на Чарнаморскім узбярэжжы Каўказа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бяго́нія

[н.-лац. begonia, ад фр. Bègon = прозвішча фр. аматара батанікі (1638—1710)]

травяністая расліна сям. бягоніевых з пярэстым лісцем і яркімі кветкамі, пашыраная ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

валяр’я́н

(н.-лац. valeriana)

травяністая расліна сям. валяр’янавых з падоўжаным лісцем і дробнымі ружаватымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ва ўмераных і халодных зонах; шырока культывуецца як лекавая (народныя назвы: аўрыян, дуброўка, капроўнік, грудоўка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гудае́ра

(н.-лац. goodyera, ад D. Goodyer = прозвішча англ. батаніка)

травяністая расліна сям. ятрышнікавых з вострым лісцем і дробнымі белымі пахучымі кветкамі, пашыраная пераважна ў халодных і ўмераных зонах; на Беларусі трапляецца рэдка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)