◎ Плячы́ца, плечыца ’сустаў у плячы’ (ТС), ’месца стыку пярэдняй і задняй частак вопраткі’ (Сцяшк. МГ). У выніку кантамінацыі лексем плячо і ключыца. Аналагічна ўкр. плечиці ’плечы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пра́йня ’месца мыцця бялізны на рацэ’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Да npaifb (гл.), аформленае прадуктыўным суфіксам ‑ня, што ўтварае назвы памяшканняў і пад.: стайня, майстроўня і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прамы́іна ’упадзіна, прамытая ліўнем, утвораная патокам вады’, ’незамёрзлае месца на ледзяной паверхні ракі, возера’ (ТСБМ). Ад дзеяслова прамыць з суф. ‑іна (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 42).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыгу́знік ’палюбоўнік’ (Пятк. 2). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне метафарычнага характару ад гуз у значэнні ’зад, задняе месца’ (Гарэц.), параўн. гуз 1; гл. таксама ЕСУМ, 1, 614 (гуза́).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
room1 [ru:m, rʊm] n.
1. пако́й;
a dining room стало́вая;
a living room гасці́ная;
a threeroomed/three-room appartment трохпакаёвая кватэ́ра
2. ну́мар у гасці́ніцы;
a single/double room аднаме́сны/двухме́сны ну́мар
3. ме́сца, прасто́ра;
I’d like to bring the children if there’s room in the car. Я б узяла дзяцей, калі ў машыне будзе месца.
4. магчы́масць;
There was no room for doubt. Не было падставы сумнявацца.
♦
room and board кватэ́ра і стол; по́ўны пансіён;
no room to swing a cat infml няма́ дзе павярну́цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stake1 [steɪk] n.
1. кол, слуп, ты́чка, сто́йка;
set/drive stakes AmE сялі́цца на (пастая́ннае) ме́сца жыха́рства;
move/pull up stakes AmE перасяля́цца, здыма́цца з ме́сца;
be burnt at the stake быць спа́леным жывы́м (як па каранне)
2. pl. stakes ста́ўка, закла́д, ры́зыка;
play cards for stakes ігра́ць у ка́рты на гро́шы;
play for high stakes рызыкава́ць усі́м
♦
be at stake быць паста́ўленым на ка́рту; знахо́дзіцца пад пагро́заю;
lay down/set smth. at (the) stakes ста́віць што-н. на ка́рту, рызыкава́ць чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
злом, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зламаць.
2. Месца, на якім што‑н. зламана, надламана. Над сталёвай абшыўкай тырчаў тоўсты медны шпянёк, на якім быў выразна відаць злом. Гамолка.
•••
На злом галавы — тое, што і на скрут галавы (гл. скрут.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змяі́сты, ‑ая, ‑ае.
Які нагадвае паўзучую змяю; звілісты. [Хлопцы] прывыклі да гэтага звычайнага калгаснага пейзажу з жывой жалезнай машынай на зубчатых колах або на змяістых гусеніцах. Якімовіч. [Даследчая] партыя ідзе далей, а на яе месца прыходзіць земснарад, блакіруе перакат змяістым хобатам пантонных груб. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́леж, ‑у, м.
1. Цалінная або ворная зямля, якая даўно не апрацоўвалася; аблога. Узараць залеж.
2. звычайна мн. (за́лежы, ‑аў). Месца залягання карысных выкапняў. Залежы каменнага вугалю. Залежы торфу. Залежы медзі.
3. звычайна мн. (за́лежы, ‑аў). Няходкі, заляжалы тавар. Залежы тавараў на складах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біва́к, ‑а, м.
Стаянка войска па-за населеным пунктам для начлегу ці адпачынку; войска на прывале. Стаяць біваком. // перан. Месца начлегу па-за домам або ў часовым памяшканні. Глухія абсякаючы галіны, Мы там рабілі свой бівак хвілінны, Дзе пасля нас паднімуцца муры. Гаўрусёў.
[Фр. bivouac.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)