злара́дства, ‑а,
Злая радасць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злара́дства, ‑а,
Злая радасць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́за, ‑ы,
Гаручая вадкасць, якая атрымліваецца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
градые́нт, ‑а,
Мера змянення (павелічэння або змяншэння) у прасторы якой‑н. фізічнай велічыні
[Ад лац. gradiens — паступальны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валакі́та, ‑ы,
Нядобрасумленная, бюракратычная зацяжка з канчатковым вырашэннем якой‑н. справы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аспіра́нт, ‑а,
Асоба, якая рыхтуецца да самастойнай навуковай або педагагічнай дзейнасці
[Ад лац. aspirans, aspirantis — які дамагаецца, імкнецца, шукае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аташэ́,
Службовая асоба
[Фр. attaché.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Вітаць адзін аднаго
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́пат, ‑у,
Вадкасць, якая прасочваецца на паверхню праз сценкі крывяносных сасудаў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дво́рня, ‑і,
У часы прыгону — прыслуга
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́пінг, ‑у,
1. Узбуджальныя сродкі, якія
2.
[Англ. dope — даваць наркотык.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)