пазака́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Закапаць, пакрыць каплямі чаго‑н. усё, многае. Пазакапваць абрус чарнілам.

2. Разм. Увесці што‑н. па каплі (каплях) усім, многім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазнішча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазнішчаць ваўкоў. Пазнішчаць лясы. □ Іграе дудка, іграе, а прыйдзе час — усіх паноў пазнішчае. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Купіць усё, многае або ўсіх, многіх. // Купіць што‑н. — пра ўсіх, многіх. Сябры білеты пакуплялі І на гару пашыбавалі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палупі́ць, ‑луплю, ‑лупіш, ‑лупіць; зак., каго-што.

1. Лупіць ​1 (у 1, 2 знач.) некаторы час.

2. Разм. Парваць, разарваць усё, многае. Палупіць паперу на дробныя кускі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабва́львацца, ‑аецца; зак.

Абваліцца — пра ўсё, многае. Берагі акопчыкаў паасоўваліся ўсярэдзіну, паабвальваліся. Ермаловіч. Цяпер там, у Дзедавым лесе, .. пагнілі, праваліліся ў твань патайныя кладкі, паабвальваліся зямлянкі. Жук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Абвязаць усіх, многіх або ўсё, многае. Дзеці прыйшлі, паабвязвалі яблынькі саломай. Брыль.

2. і без дап. Абвязваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абрэзаць усё, многае. Паабразаць вяроўкі. □ Усё тут было прыбрана, дагледжана. На яблынях паабразалі сухія галіны, сабралі ў кучы мінулагодняе лісце. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паагляда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Агледзець усё, многае або ўсіх, многіх. Гаспадары пазапрагалі коней, падабралі вяроўкі, пааглядалі вазы і пачалі паволі выязджаць на дарогу. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адкласці вялікую колькасць чаго‑н.; адлажыць адно за другім усё, многае. [Солтыс:] Хай усе паадкладаюць Назад шасты, і пешні, і калкі. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паасыпа́цца, ‑аецца; зак.

Асыпацца — пра ўсё, многае. Схілы гары паасыпаліся, і яна выглядае цяпер не такой высокай. В. Вольскі. Мятліца паасыпалася і тырчала белаватаю травяною саломаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)