значкі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які мае значок як сведчанне пра кваліфікацыю, выкананне якіх-н. нарматываў.

|| ж. значкі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. значкі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

іне́ртны, -ая, -ае.

1. Які мае інерцыю (у 1 знач.; спец.).

2. Бяздзейны, безыніцыятыўны, пасіўны. І. чалавек.

○

Інертныя газы — газы, якія не ўступаюць у хімічныя рэакцыі.

|| наз. іне́ртнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

Прасталы́ка ’прасцяк, нетактоўны чалавек’ (ТС). З прастарэ́ка (гл.) з заменай другой часткі на лыка; магчыма, намёк, што такі чалавек носіць лыкавыя лапці. Параўн. рус. ла́потник ’прасцяк; вясковы неадукаваны чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cadet [kəˈdet] n. кадэ́т; малады́ чалаве́к, які́ прахо́дзіць падрыхто́ўку, каб стаць паліцэ́йскім або́ афіцэ́рам узбро́еных сіл;

a cadet corps кадэ́цкі ко́рпус

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

castaway [ˈkɑ:stəweɪ] n.

1. ахвя́ра караблекрушэ́ння (той, хто пацярпеў караблекрушэнне і даплыў да бязлюднага вострава)

2. занядба́ны, адры́нуты чалаве́к; выгна́ннік; выгна́нніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

insight [ˈɪnsaɪt] n. (into) прані́клівасць; разуме́нне; інтуі́цыя;

a man of insight прані́клівы чалаве́к;

understand smth. through insight разуме́ць што-н. інтуіты́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

maniac​1 [ˈmeɪniæk] n.

1. infml вар’я́т

2. чалаве́к, апанта́ны пэ́ўнай ідэ́яй, захапле́ннем;

a religious maniac рэлігі́йны фана́тык

3. psychol. манья́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

old boy [ˈəʊldbɔɪ] n. BrE

1. былы́ ву́чань, былы́ гадава́нец навуча́льнай устано́вы (звыч. закрытага тыпу); аднака́шнік

2. infml стары́; пажылы́ чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scum [skʌm] n.

1. пе́на, на́кіп, шумаві́нне

2. infml агі́дны чалаве́к, мярзо́тнік;

the scum of the earth падо́нкі (грамадства), уся́кі зброд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spiritless [ˈspɪrɪtləs] adj. fml вя́лы, мля́вы;

a spiritless face невыра́зны твар;

a spiritless life ну́днае жыццё;

a spiritless man неціка́вы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)