Verbum

няўхі́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць няўхільнага. Няўхільнасць падзей. □ З жорсткай няўхільнасцю і паслядоўнасцю знішчаў.. [Нікодым] тое, што ствараў сам увесну тысяча дзевяцьсот сорак першага года. Паслядовіч.

падло́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць падложнага. Падложнасць дакумента. □ Падложнасць пісьмовага доказу.. можа быць даказана пры дапамозе любога доказу, уключаючы паказанні сведак. Грамадзянскі працэсуальны кодэкс БССР.

паслухмя́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць паслухмянага; паслухмянства. Міхал не баязлівы, не слабасцю натуры вытлумачвае паэт паслухмянасць, пакорлівасць Міхала, які толькі аднойчы адважыўся агрызнуцца ляснічаму. Навуменка.

пе́ршаснасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць першаснага (у 1 знач.). У духу Чарнышэўскага .. [Максім Багдановіч] гаварыў і аб першаснасці прыгожага ў натуры, а не ў мастацтве. Лойка.

право́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць праворнага. [Міканор] бег па зломе страхі, па самым хібе — каб не так крута было, бег з нечакана згаданай хлапечай праворнасцю. Мележ.

прыве́тлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыветлівага. Прыветлівасць абыходжання. Прыветлівасць усмешкі. // Добразычлівасць, гасціннасць; ветлівыя адносіны. Саша не верыла гэтай прыветлівасці, усмешкам і хавалася за Даніка. Шамякін.

раскава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць раскаванага (у 2 знач.). Заўсёды чалавек імкнуўся да поўнай раскаванасці пачуццяў, якія прыніжаліся, калечыліся ўмовамі рабскай залежнасці, дробнаўласніцкай абмежаванасці. Куляшоў.

ры́хласць, ‑і, ж.

Уласцівасць рыхлага. Рыхласць глебы. □ Нягледзячы на незакончанасць і кампазіцыйную рыхласць рамана «Ідзі, ідзі», ён быў значным для свайго часу творам. Адамовіч.

сварлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць сварлівага; схільнасць да сваркі. Палагея (так звалі ўдаву) мела не зусім чыстую рэпутацыю і, апрача таго, славілася сваёй сварлівасцю. Шамякін.

сістэматы́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сістэматычнага; наяўнасць сістэмы ў чым‑н., паслядоўнасць, планамернасць. Сістэматычнасць у рабоце. Сістэматычнасць і правільнасць запісаў у дзённіках. Сістэматычнасць у занятках.