АСІМПТАТЫ́ЧНЫ ВЫ́РАЗ у матэматыцы, параўнальна простая элементарная функцыя, набліжана роўная (з любой папярэдне зададзенай дакладнасцю) больш складанай функцыі пры імкненні яе аргумента да пэўнага значэння (напр., пры вял. значэннях аргумента). Напрыклад, пры x→0 ln (1 + x) ~ x, sin x ~ x, калі ўраўненне y = kx — асімптатычны выраз функцыі y = f(x) пры малых значэннях x, то такую функцыю можна вызначыць як f(x) = kx + a(x), дзе a(x)→0 пры x→0. У самым агульным выпадку асімптатычны выраз — гал. член больш складаных (і дакладных) набліжаных выразаў, якія наз. асімптатычнымі шэрагамі або раскладаннямі. Выкарыстоўваецца ў лікавых задачах у матэматыцы, механіцы, фізіцы.

т. 2, с. 30

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бі́льцы, ‑аў; адз. няма.

Прылада ў выглядзе рамкі, на якую нацягваюць палатно пры вышыванні; пяльцы. Нацягнуўшы на більцы [палатно], Маргарыта вышывае дарожку. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́вар, ‑а, м.

Вінакурны завод; вінакурня. Пры карчме была крама і шынок, у які гарэлку прывозілі вочкамі з недалёкага панскага бровара. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

букеціро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спосаб догляду прапашных культур, пры якім суцэльныя рады раслін шляхам папярочнага абганяння разбіваюць на асобныя групы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́йфер, ‑а, м.

Чарпак пад’ёмнага крана, які складаецца з некалькіх створак, што механічна раскрываюцца і закрываюцца пры пагрузцы зямлі, вугалю і пад.

[Ням. Greifer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ват-гадзі́на, ‑ы, ж.

Адзінка вымярэння работы электрычнага току, роўная рабоце, якая выконваецца за адну гадзіну пры магутнасці току ў адзін ват.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акушэ́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жанчына з сярэдняй медыцынскай адукацыяй, якая мае права самастойна аказваць дапамогу пры родах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афсе́т, ‑у, М ‑сеце, м.

Спосаб друкавання, пры якім фарба перадаецца з друкарскай формы на гумавую паверхню, а з яе на паперу.

[Англ. offset.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Завесці сябе ў зман; памыліцца, пралічыцца ў чым‑н. Ашукацца пры падліках. // Расчаравацца ў кім‑, чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэцэнтраліза́цыя, ‑і, ж.

1. Сістэма кіравання, пры якой частка функцый цэнтральнай улады пераходзіць да мясцовых органаў самакіравання.

2. Адмена або аслабленне цэнтралізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)