закуры́ць¹, -уру́, -у́рыш, -у́рыць; -у́раны; зак., каго-што.

Пакрыць сажай, задыміць, закуродыміць.

|| незак. заку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

залаго́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

Тое, што і задобрыць.

|| незак. залаго́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

затаўха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што) (разм.).

Замучыць, штурхаючы ў натоўпе.

Дзяўчынку затаўхалі ў натоўпе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

звадзі́ць, зваджу́, зво́дзіш, зво́дзіць; зак., каго (што).

Адвесці куды-н. і прывесці назад.

З. хворага да ўрача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гва́лціць, -лчу, -лціш, -лціць; незак., каго-што.

Тое, што і гвалтаваць.

|| зак. згва́лціць, -лчу, -лціш, -лціць; -лчаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дачыне́нне, -я, н.

Сувязь 3 кім-, чым-н.; адносіны да каго-, чаго-н.

Мець д. да справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́паіць, -паю, -паіш, -паіць; -паены; зак., каго (што).

Выкарміць пойлам.

В. цяля.

|| незак. выпо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́піхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Тое, што і выпхаць.

|| незак. выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́страіць², -раю, -раіш, -раіць; -раены; зак., каго (разм.).

Адзець па-святочнаму; убраць.

|| незак. выстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вяры́цельны, -ая, -ае.

У выразе: вярыцельная грамата — урадавы дакумент, які сведчыць аб назначэнні каго-н. дыпламатычным прадстаўніком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)