Люга́шка ’жаба’ (Бяльк., Касп., Нас. Доп., Яруш.; кругл., Мат. Маг.). Да лягу́ха (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лістава́ць ’перагортваць’ (Нас.), смал. листованье ’перагортванне’, рус. листовать, чэш. listovati. Да ліста́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ма́ленне ’памяншэнне’ (Нас.). Польск. malenie ’тс’. Бел.-польск. ізалекса. Да ма́ліць, ма́ліцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

На́гліць ’нахабна хлусіць’ (Бяльк.), ’прымушаць’ (Нас.). Відаць, ад наглы (гл.) са значэннем ’нахабны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

На́дась ’нядаўна, на днях’ (Нас., Бяльк.; калінк., З нар. сл.). Гл. анагдысь, нагды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Надзёжа, надзёжына ’адзенне’ (Нас.), параўн. рус. смал. надёжа ’тс’. Да надзець© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наспасобіць ’прыдбаць, назапасіць’ (жлоб., Жыв. сл.), ’назапасіць у патрэбнай колькасці’ (Нас.). Гл. спасобіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Не́зла (незло) ’даволі добра’ (Нас.). Адаптаваны паланізм nieźle ’добра, нядрэнна’ (ад źle ’дрэнна’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Някры́тая ’яўная бяда, бачная небяспека’ (Нас.). Тубуізаваная назва, параўн. нялёгкая, нячыстая і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пастаро́нец ’жыхар навакольных вёсак’ (Нас.). Утворана ад выразу па старане. Да старана (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)