Verbum

анлайнавы слоўнік

апу́нцыя

(н.-лац. opuntia, ад гр. Opus, -untos = назва старажытнагрэчаскага горада)

кустовая расліна сям. кактусавых з сакаўнымі сцёбламі, пакрытымі калючкамі, пашыраная ў пустынях і паўпустынях Амерыкі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

га́рус

(польск. harus < ням. Harras, ад фр. Arras = назва фр. горада)

1) баваўняная тканіна палатнянага перапляцення з двухбаковай набіўкай;

2) кручаная каляровая шарсцяная пража для вышывання, вязання і вырабу грубых тканін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геркуле́с

(лац. Hercules = лацінская назва старажьпнагрэчаскага міфічнага героя-асілка Геракла)

1) перан. асілак, атлет;

2) аўсяныя крупы спецыяльнага прыгатавання;

3) жук сям. пласцініставусых чорнага колеру, пашыраны ў Цэнтр. і Паўд. Амерыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зуа́ў

(фр. zouave, ад ар. zuaua = назва аднаго з плямён у Алжыры)

1) салдат французскіх каланіяльных войск, якія фарміраваліся з жыхароў Алжыра;

2) салдат наёмных стралковых часцей у арміі султанскай Турцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

легіслаты́ва

(фр. legislative, ад лац. legis latio = устанаўленне права)

назва заканадаўчага сходу Францыі ў час Французскай рэвалюцыі ў 1791—1792 гт. (да Канвента) і ў час Другой рэспублікі 1849—1851 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сертыфіка́т

(фр. certificat, ад лац certus = верны + facere = рабіць)

1) пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржавы;

2) назва аблігацый спецыяльных дзяржаўных пазык;

3) дакумент са звесткамі пра асартымент, колькасць, якасць тавару, які экспартуецца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сілу́р

(лац. Silures = назва кельцкага племені, што насяляла паўвостраў Уэльс у Англіі)

трэці перыяд палеазою ў геалагічнай гісторыі Зямлі; працягваўся 25—30 млн. гадоў; падраздзяляецца на 2 аддзелы — верхні і ніжні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіне́кдаха

(гр. synekdoche, ад syn = разам + ekdoche = перайманне)

разнавіднасць метаніміі, стылістычны прыём, калі назва часткі, прыватнага выкарыстоўваецца замест назвы цэлага, агульнага і наадварот, а таксама слова і зварот, ужытыя такім чынам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сэцэсіён

(ням. Sezession, ад лац. secessio, -onis = адыход убок, аддаленне)

назва аб’яднанняў мастакоў у Германіі і Аўстрыі ў канцы 19 — пач. 20 ст., члены якіх выступалі супраць акадэмізму, прапагандавалі стыль «мадэрн».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АРТРЫ́Т

(ад грэч. arthron сустаў + ...іт),

зборная назва запаленчых і запаленча-дыстрафічных, а ў шырокім сэнсе і інш. хвароб суставаў. Адрозніваюць артрыты першасныя (напр., спандылаартрыт) і другасныя або спадарожныя (пасля рэўматызму), вострыя і хранічныя, лакалізаваныя ў адным суставе і множныя (поліартрыт). Выклікаюцца інфекцыяй пры туберкулёзе, бруцэлёзе, парушэннямі абмену рэчываў і жыўлення суставаў, траўмамі і інш. Прыкметы: боль у суставах, пачырваненне скуры над імі, абмежаваная гнуткасць, змена формы суставаў, прыпухласць. Лячэнне медыкаментознае, санаторна-курортнае, пры цяжкіх ускладненнях хірургічнае.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)