ёд
(н.-лац. iodium, ад гр. iodes = фіялетавы)
1) хімічны элемент, крышталічнае рэчыва цёмна-шэрага колеру, якое здабываецца галоўным чынам з марскіх водарасцей;
2) спіртавы раствор гэтага рэчыва, прызначаны для медыцынскіх мэт.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
узаемадзе́янне, ‑я, н.
Узаемная сувязь з’яў, прадметаў паміж сабою, іх узаемная абумоўленасць. Калі хімічны раствор перасычаны, дастаткова ў ім зарадзіцца маленькаму крышталіку, — і малекулярныя сілы ўступяць ва ўзаемадзеянне. Карпюк. // Узгодненасць дзеянняў; узаемная падтрымка. [Камлюк:] — Раптоўнасць, дакладны разлік, арыенціроўка і ўзаемадзеянне ў баі — і вы [Андрэй і Барыс] выйграеце. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аста́т
(н.-лац. astatium, ад гр. astatos = няўстойлівы)
радыеактыўны хімічны элемент, які адносіцца да галагенаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
га́лій
(н.-лац. gallium, ад лац. Gallia = Францыя)
хімічны элемент, рэдкі метал серабрыста-белага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ксено́н
(ад гр. ksenos = чужы)
хімічны элемент, адзін з інертных газаў, які прымяняецца ў электратэхніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
алюмі́ній
(н.-лац. Aluminium, ад лац. alurnen = галун)
хімічны элемент, лёгкі коўкі метал серабрыста-белага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вальфра́м
(ням. Wolfram, ад Wolf = воўк + Rahm = пена)
хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал светла-шэрага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
га́фній
(н.-лац. hafnium, ад Hafnia = лацінская назва Капенгагена)
хімічны элемент, серабрыста-шэры метал, спадарожнік цырконію.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ге́лій
(гр. helios = сонца)
хімічны элемент, самы лёгкі пасля вадароду інертны газ без колеру і паху.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
го́льмей
(н.-лац. hohnium, ад Holmia = Стакгольм, назва шведскага горада)
хімічны элемент сям. лантаноідаў, рэдкі метал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)