1) устанаўленне і абазначэнне на мясцовасці граніцы паміж сумежнымі дзяржавамі;
2) мед. адмежаванне амярцвелых участкаў тканкі ад здаровых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
амярцве́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які страціў адчувальнасць, зрабіўся мёртвым (пра клеткі, тканкі і пад.).
2.перан. Які страціў рухомасць пад уплывам чаго‑н. Не варушачыся, як амярцвелы, у шынялі і кепцы, ..[незнаёмы] насцярожана, і як бы палахліва глядзеў на Післяка.Сіўцоў.// Які заціх, перастаў быць ажыўленым. Амярцвелы горад.// Які пазбавіўся маральных сіл, адчувае спустошанасць; які перастаў актыўна рэагаваць на падзеі. Нават гром кананады Не развее тугі З амярцвелага сэрца.Глебка.
3.перан. Які страціў жыццёвасць, значэнне; аджыў. Амярцвелыя традыцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
contraction
[kənˈtrækʃən]
n.
1) сьціска́ньне n.; скарачэ́ньне, звужа́ньне, звужэ́ньне n.
Cold causes the contraction of liquids — Хо́лад выкліка́е сьціска́ньне ва́дкасьцяў
2) скарачэ́ньне, сьця́гваньне n.
”Can't” is a contraction of ”cannot” ”Can’t” — ёсьць сьця́гненай фо́рмай сло́ва ”cannot”
3) Anat. су́тарга f. (му́скула), сьціск -у m. (тка́нкі, су́дзіны)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
імпрэгна́цыя
(ад ім- + лац. praegnas, -atis = напоўнены)
метад насычэння фіксаванай тканкі жывёл растворам солей серабра, золата, свінцу, осмію для выяўлення іх структуры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
імунапатало́гія
(ад імуна- + паталогія)
раздзел імуналогіі, які вывучае працэсы, што ўзнікаюць у выніку шкоднага ўздзеяння на клеткі і тканкі арганізма імуналагічных рэакцый.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кело́ід
(ад гр. kele = пухліна + -оід)
пухлінападобнае разрастанне злучальнай тканкі скуры, якое развіваецца пасля траўмы або вынікае мімавольна на непашкоджанай паверхні скуры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пахісто́з
(ад гр. pachys = моцны + osteon = косць)
патаўшчэнне касцей і адначасовае пацяжэнне іх за кошт разрастання кампактнай тканкі, якое ўласціва водным жывёлам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пе́сімум
(ад лац. pessimum = самае дрэннае)
аслабленне дзейнасці органа або тканкі пры залішне моцнай або частай стымуляцыі, што перавышае іх функцыянальныя магчымасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
праліфера́цыя
(ад лац. proles = нашчадкі + ferre = несці)
1) разрастанне тканкі жывёльнага або расліннага арганізма шляхам новаўтварэння клетак;
2) тое, што і праліфікацыя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
БАТРЫЯМІКО́З
[ад грэч. botrys гронка + мікоз(ы)],
хранічная інфекц. хвароба коней, радзей буйн. раг. жывёлы, авечак, свіней з групы мікозаў. Узбуджальнік — мікраскапічны грыбок Botryomyces assoformans (жыве на сене, саломе, у гнаі), пранікае ў арганізм праз пашкоджаную скуру або вывадныя пратокі тлушчавых і потавых залоз. Трапляецца амаль па ўсім зямным шары, у тым ліку на Беларусі. Батрыямікоз выяўляецца запаленчым пухлінападобным разрастаннем фібрознай злучальнай тканкі скуры, мышцаў, лімфатычных вузлоў.