го́ла,
1. Прысл. да голы.
2. безас. у знач. вык. Пуста, нікога або нічога няма. Увечары на вуліцы стала пуста, гола: з канца ў канец не сустрэць чалавека. Скрыган. Мы ў полі, пры лесе, Ссякалі капусту. А сёння там гола, А сёння там пуста. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адві́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Ухіляцца, адмаўляцца ад чаго‑н. з дапамогай хітрыкаў. [Стражнік:] — Прызнавайся, Раман, нечага адвільваць. Што ты чуў? Колас. Пакуль галасаваць, ці за таго, ці за другога — ужо было вырашана. — І што б там ні стала — Яўгена! — Няма там чаго адвільваць! Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
караву́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Разм. Памяшканне для каравула або для вартаўніка. Калі Зося і Цімошка прыбеглі ў рэўком, яны там ужо нікога не знайшлі. Збеглі ўніз, у каравулку. І там нікога. Хомчанка. Побач, адзінока мясцілася атынкаваная будка-каравулка. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
where
[hwer]
1.
adv.
1) дзе
Where is he? — Дзе ён?
2) куды́
Where are you going? — Куды́ ідзе́ш?
3) адку́ль, дзе
Where did you get this book? — Дзе ты даста́ў гэ́тую кні́гу?
2.
conj.
1) там, дзе
The keys are where you left them — Ключы́ там, дзе ты іх пакі́нуў
2) куды́
I will go where you go — Я пайду́, куды́ ты по́йдзеш
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
звужэ́нне, ‑я, н.
Звужанае, вузкае месца. — Падунскае звужэнне, — растлумачыў Ставу. — Там будзе плаціна. А вышэй — парогі. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вычмура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
Абл. Вычвараць, вытвараць. Вычмуралі [гусі] там так, як сваты на вяселлі. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
верало́мства, ‑а, н.
Парушэнне клятвы, дагавору; вераломныя паводзіны. Вераломства ворага. □ Дзе хітрыкі, ліслівасць — там і вераломства. Валасевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
санцалю́бны, ‑ая, ‑ае.
Які расце там, дзе многа сонца; які любіць сонца (пра расліны). Кукуруза — культура санцалюбная.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шынка́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Уст. Займацца шынкарствам. Хацеў і там адзін карчмар атаўбавацца ды шынкарыць. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
е́гер
(ням. Jäger)
1) прафесіянальны паляўнічы, які кіруе паляваннем;
2) служачы запаведніка, які даглядае і вывучае жывёл і птушак, што там разводзяцца;
3) салдат асобых стралковых (егерскіх) палкоў у некаторых еўрапейскіх арміях у 18—19 ст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)