заста́вить​II сов. (обязать) прыму́сіць, заста́віць;

заста́вить ждать себя́ прыму́сіць чака́ць сябе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

накли́кать сов. наклі́каць;

наклика́ть (на себя́) беду́ разг. накліка́ць (на сябе́) бяду́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

падтулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак., што.

Падагнуўшы, скурчыўшы, падабраць або прыціснуць да сябе.

Сабака падтуліў хвост.

|| незак. падту́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запя́цца, -пну́ся, -пне́шся, -пне́цца; -пнёмся, -пняце́ся, -пну́цца; -пні́ся; зак., чым (разм.).

Прыкрыць сябе чым-н.

З. фартухом.

|| незак. запіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

арыгіна́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Трымаць сябе арыгіналам (у 2 знач.), старацца быць непадобным да іншых.

|| зак. зарыгіна́льнічаць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самагу́бны, -ая, -ае.

1. гл. самагубства.

2. перан. Небяспечны, згубны для самога сябе (кніжн.).

С. ўчынак.

Самагубнае рашэнне.

|| наз. самагу́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аржаны́ ржано́й;

◊ ~на́я ка́ша сама́ сябе́ хва́ліць — посл. ржана́я ка́ша сама́ себя́ хва́лит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ілю́зія ж. иллю́зия;

апты́чная і. — опти́ческая иллю́зия;

це́шыць сябе́ ~зіямі — те́шить себя́ иллю́зиями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

рысава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца, паўставаць ва ўяўленні.

У далечыні рысуюцца абрысы гор.

Знаёмы вобраз рысаваўся ва ўяўленні (перан.).

2. Старацца паказаць сябе з выгаднага боку, выклікаць чым-н. інтарэс да сябе.

Р. перад людзьмі.

|| наз. рысо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

безабаро́ннасць, ‑і, ж.

Няздольнасць абараніць сябе, пастаяць за сябе; адсутнасць сродкаў самаабароны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)