біяста́нцыя

(ад бія- + станцыя)

навукова-даследчая ўстанова, дзе праводзіцца стацыянарнае вывучэнне раслін і жывёл у прыродных умовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

яхт-клу́б, ‑а, м.

Спартыўная арганізацыя, якая займаецца водным, пераважна парусным спортам. // Водная станцыя такой арганізацыі, а таксама памяшканне, дзе знаходзіцца такая арганізацыя. А побач — замак Пятра Першага, яхт-клуб. Новікаў.

[Ад англ. jacht-club.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

junction

[ˈdʒʌŋkʃən]

n.

1) перасячэ́ньне, скрыжава́ньне n.

2) ме́сца злучэ́ньня

3) чыгу́начны, даро́жны ву́зел, вузлава́я чыгу́начная ста́нцыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

запра́віць, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што.

1. Уставіць, усунуць у што-н.

З. штаны ў боты.

2. Падрыхтаваць да работы, ужывання, карыстання (пра механізмы, прыборы).

З. бак бензінам.

З. газавую лямпу.

3. Пакласці ў што-н. прыправу.

З. грыбы смятанай.

|| незак. запраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. запра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. запра́вачны, -ая, -ае (паводле 2 знач.).

Заправачная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канцавы́

1. (находящийся на конце) коне́чный;

а́я ста́нцыя — коне́чная ста́нция;

2. разг. живу́щий (находя́щийся) в конце́ дере́вни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пераса́дачны в разн. знач. переса́дочный;

~ныя машы́ны — переса́дочные маши́ны;

~ныя раслі́ны — переса́дочные расте́ния;

~ная ста́нцыя — переса́дочная ста́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паўста́нак, ‑нка, м.

Невялікая чыгуначная станцыя. Цягнік прыпыніўся на глухім паўстанку, сярод поля. Пянкрат. Ехалі доўга, і на кожнай станцыі і паўстанку нас абганялі вайсковыя эшалоны з тэхнікай і жывой сілай. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., з інф., з чым і без дап.

Разм. Тое, што і спяшацца. Ганька не спяшае абувацца. Васілевіч. Тут станцыя, з усіх канцоў Саюза Бягуць, спяшаюць цягнікі. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геатэрма́льны

(ад геа- + гp. therme = цяпло)

звязаны з унутраным цяплом Зямлі і яго выкарыстаннем (напр. г-ая станцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідраэлектры́чны

(ад гідра + электрычны)

звязаны з электрычнасцю, што атрымліваецца шляхам пераўтварэння энергіі рухомай вады (напр. г-ая станцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)