odrdzewiacz

м. сродак для выдалення ржы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wykrztuśny

адхарквальны;

środek wykrztuśny — адхарквальны сродак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

radykalny

радыкальны;

radykalny środek — радыкальны сродак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pobudzający

узбуджальны;

środek pobudzający — узбуджальны сродак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

znieczulacz

м. мед. анестэтык; абязбольвальны сродак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кульва́н ’кукельван, сродак усыплення рыбы’ (Рам.). Да ням. Kugelbahn ’траекторыя палёту кулі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cure1 [kjʊə] n.

1. ле́кі, ляка́рства; сро́дак;

a cure for a cough сро́дак ад ка́шлю

2. лячэ́нне, курс лячэ́ння;

a rest cure лячэ́нне адпачы́нкам

3. вылячэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vehkel

[ve-]

n -s, -

1) часцей пагардл. калама́га, драндуле́т; тра́нспартны сро́дак

2) мед. раствара́льны сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

какаі́н, ‑у, м.

Ядавітае рэчыва, якое здабываецца з лісця какаінавага куста і выкарыстоўваецца як мясцовы абязбольваючы або наркатычны сродак.

[Ісп. cacaina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэабрамі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, алкалоід, які знаходзіцца ў чаі, зернях какавы і выкарыстоўваецца як сасударасшыральны і мачагонны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)