знато́к, ‑така, м.

Тое, што і знавец. Знаток вайсковай справы. □ Пан Крулеўскі лічыў сябе знатаком сялянскай псіхалогіі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камары́лля, ‑і, ж.

Кніжн. Група прыдворных, якая ўплывае сваімі інтрыгамі на дзяржаўныя справы ў карыслівых мэтах. Інтрыгі камарыллі.

[Ісп. camarilla.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тро́нчык ‘паляўнічы’ (Сцяшк. Сл.). Няясна; магчыма, іранічнае ўтварэнне ад трэ́нтацца ‘бадзяцца, хадзіць без справы’ (Нас.), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каніце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Рабочы каніцельнай вытворчасці.

2. перан. Нерастаропны, марудны чалавек, якому ўласціва запаволенае бесталковае вядзенне справы.

Ён у нас вядомы к.

|| ж. каніце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. каніце́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ава́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Пашкоджанне, выхад са строю якога-н. механізма, машыны ў час руху, работы.

Пацярпець аварыю (таксама перан.: пра няўдачу, правал якой-н. справы).

|| прым. авары́йны, -ая, -ае.

Аварыйная служба (па ліквідацыі аварый).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уладкава́ць сов., разг.

1. привести́ в поря́док, упоря́дочить;

у. спра́вы — упоря́дочить дела́;

2. (на работу) устро́ить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камары́лля

(ісп. camarilla)

група прыдворных, якая ў карыслівых мэтах уплывае сваімі інтрыгамі на дзяржаўныя справы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шэ́фен

(ням. Schöffen)

прысяжны ў феадальным і буржуазным судзе, які вырашае справы сумесна з суддзёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

meritum

н. кніжн. сутнасць;

meritum sprawy — сутнасць справы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

merytoryczny

які адносіцца да сутнасці справы, сутнасны, істотны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)