прабі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для прабіўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для распалкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

posługa

posług|a

ж. паслуга; паслугі;

pełnić ~i — служыць; прыслужваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

услуже́ние ср.

1. уст. (служба) паслу́гі, -лу́г, ед. паслу́га, -гі ж.;

идти́ в услуже́ние ісці́ служы́ць;

находи́ться в услуже́нии а) служы́ць, быць слуго́й (служа́нкай); б) перен. быць на паслу́гах;

2. ирон. (угождение) дагаджа́нне, -ння ср., слугава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

капіта́льны, -ая, -ае.

Грунтоўны, асноўны, карэнны, вельмі важны.

Капітальнае даследаванне.

○

Капітальная сцяна — асноўная сцяна, якая служыць апорай для даху.

Капітальныя ўкладанні (спец.) — тое, што і капіталаўкладанне.

|| наз. капіта́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нагляда́льны, -ая, -ае.

1. Уважлівы, які ўмее добра назіраць, падмячаць.

Н. чалавек.

2. Які служыць для наглядання за кім-, чым-н.

Н. пункт.

|| наз. нагляда́льнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

панто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пласкадоннае судна, якое служыць апорай для наплаўнога моста, якіх-н. часовых збудаванняў.

2. Плывучы мост.

Навесці п. цераз раку.

|| прым. панто́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прафе́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.

Асноўны род заняткаў, працоўнай дзейнасці, што служыць крыніцай існавання.

Па прафесіі інжынер-электрык.

Вытворчыя прафесіі.

○

Вольная прафесія — прафесія творчага работніка, які жыве на ганарары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пры́кладны, -ая, -ае.

1. Выдатны, узорны, які служыць прыкладам.

Прыкладная гаспадыня.

2. Тое, што і прыблізны.

П. падлік чаго-н. Паехалі прыкладна (прысл.) у сем гадзін.

|| наз. пры́кладнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пы́льны, -ая, -ае.

1. гл. пыл.

2. Пакрыты, насычаны пылам.

П. дыван.

Работа не пыльная (перан.: лёгкая, якая не патрабуе напружання; разм.).

3. Які служыць для сцірання пылу.

Пыльная ануча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)