беспялёсткавыя, ‑ых.

Расліны, кветкі якіх не маюць пялёсткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́садкавы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для высадкі (пра расліны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасні́к, ‑а, м.

Спец. Тонкае адгалінаванне кораня расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вітко́вы, ‑ая, ‑ае.

Здольны павівацца, павойны. Вітковыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́сцеласць, ‑і, ж.

Спец. Ступень пакрыцця расліны лісцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камфарано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае камфару (пра расліны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перысталі́сты, ‑ая, ‑ае.

З перыстым лісцем. Перысталістыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солеўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які валодае солеўстойлівасцю. Солеўстойлівыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзаты́чны прям., перен. экзоти́ческий; экзоти́чный;

~ныя раслі́ны — экзоти́ческие расте́ния;

э. касцю́м — экзоти́ческий (экзоти́чный) костю́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэкараты́ўны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для ўпрыгожання чаго-н.

Д. жывапіс.

Дэкаратыўныя расліны.

2. Жывапісны, маляўнічы.

Д. від.

|| наз. дэкараты́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)