фікус назоўнік | мужчынскі род

Трапічная вечназялёная расліна з авальнымі лістамі, якая вырошчваецца ў хаце як дэкаратыўная.

|| прыметнік: фікусны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цюльпан назоўнік | мужчынскі род

Цыбульная шматгадовая дэкаратыўная расліна сямейства лілейных з буйнымі, у форме калпачкоў, кветкамі.

|| прыметнік: цюльпанавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пастарнак назоўнік | мужчынскі род

Агародная і дзікарослая расліна з прыемным пахам, караняплод з жоўтымі кветкамі, ужыв. як прыправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паўхмызняк назоўнік | мужчынскі род

Расліна з драўнянымі ніжнімі і травяністымі верхнімі часткамі.

  • Буякі адносяцца да паўхмызнякоў.

|| прыметнік: паўхмызняковы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чыстацел назоўнік | мужчынскі род

Травяністая расліна сямейства макавых з жоўтымі кветкамі, сабранымі ў парасонападобныя суквецці, і млечным сокам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чысцік​1 назоўнік | мужчынскі род

Травяністая расліна сямейства губакветных з кветкамі, сабранымі ў мяцёлкі і шурпата-валасістым сцяблом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шпінат назоўнік | мужчынскі род

Агародная травяністая расліна, вузкае сакавітае лісце якой ідзе ў ежу.

|| прыметнік: шпінатавы і шпінатны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ячмень​1 назоўнік | мужчынскі род

Расліна сямейства злакавых, звычайна яравы.

|| прыметнік: ячменны і ячны.

  • Ячменная (і ячная) мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вырадзіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Пагоршыцца ў пародзе, страціць каштоўныя ўласцівасці продкаў.

  • Расліна вырадзілася.

|| незакончанае трыванне: выраджацца.

|| назоўнік: выраджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вятроўнік назоўнік | мужчынскі род

Шматгадовая лугавая травяністая расліна сямейства ружакветных з ружовым або жаўтавата-белым суквеццем.

|| прыметнік: вятроўнікавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)