канто́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канторы, звязаны з ёй. Канторскія кнігі. Канторскі работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парфуме́р, ‑а, м.

1. Работнік парфумернай вытворчасці. Спецыяльнасць парфумера.

2. Уст. Прадавец тавараў парфумернай вытворчасці.

[Фр. pfrfumeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тонма́йстар, ‑тра, м.

Работнік радыё, кіно, тэатра, які ведае гукавым афармленнем спектакляў, радыёперадач і пад.

[Ад ням. Ton — гук і Meister — майстар, спецыяліст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утыліза́тар, ‑а, м.

1. Машына, прыстасаванне для перапрацоўкі якіх‑н. адходаў.

2. Работнік утылізацыйнай вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінінспе́ктар, ‑а, м.

Фінансавы інспектар — работнік фінансавага аддзела па налічэнню і спагнанню падаткаў і збораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Pátzer

m -s, - разм. дрэ́нны рабо́тнік, халту́ршчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hired

[haɪrd]

adj.

наёмны; наня́ты; зго́джаны (рабо́тнік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

house wrecker

рабо́тнік, які́ зно́сіць дамы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wageworker

[ˈweɪdʒwɜ:rkər]

n.

наёмны рабо́тнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

рэгуліро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, спецыяліст, які займаецца рэгуліроўкай чаго-н.

Р. дарожнага руху.

Р. механізмаў.

|| ж. рэгуліро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. рэгуліро́ўшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)