эвалюцы́йны

(ад эвалюцыя)

неперарыўны, паступовы;

э-ая тэорыя — вучэнне аб гістарычным развіцці жывой прыроды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эльф

(ням. Elf, ад англ. elf)

добразычлівы да людзей дух прыроды ў заходнееўрапейскай міфалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВУНДЭРКІ́НД

(ням. Wunderkind літар. цуда-дзіця),

дзіця, якое ад прыроды валодае выключнымі здольнасцямі, талентам.

т. 4, с. 294

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цьмя́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць цьмянага. Цьмянасцю пакрываліся ўсе яркія шматкаляровыя фарбы асенняй прыроды... Краўчанка. Нашаніўцы не так далёка адышлі ад мадэрністаў. Іх творы збліжала цьмянасць зместу і беспадстаўнасць эмацыянальнага тону. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

penetrate [ˈpenɪtreɪt] v.

1. праніка́ць; прайма́ць; прані́зваць;

A ray of light penetrated the room. Прамень святла пранік у пакой.

2. разуме́ць, спасціга́ць;

penetrate into the secrets of nature спасціга́ць таямні́цы прыро́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blessing

[ˈblesɪŋ]

n.

1) благаславе́нства n.; дабрадзе́йства n., дар -у m.

the blessings of nature — дары́ прыро́ды

2) ухвале́ньне n., са́нкцыя f.

•

- blessing in disguise

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сацыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сацыялогіі. Сацыялагічны падыход. Сацыялагічнае даследаванне. □ У трактоўцы мастацтва, яго прыроды і функцый, у разуменне задач, якія стаялі перад даследчыкам літаратуры,.. [М. Гарэцкі] выходзіў з прынцыпаў сацыялагічнага метаду. Мушынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геакра́тыя

(ад геа- + гр. kratos = сіла, моц)

улада прыроды (Зямлі) над чалавецтвам; філасофская канцэпцыя фаталістаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лецыціна́зы

(ад лецыціны)

рэчывы бялковай прыроды (ферменты), якія раскладаюць фасфатыды ў арганізмах жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГЕАКРА́ТЫЯ

(ад геа... + грэч. kratos сіла, моц),

улада прыроды (Зямлі) над чалавецтвам; ідэаліст. філас. канцэпцыя фаталістаў.

т. 5, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)