Прызна́ць, прызнава́ць ’пазнаць; пагадзіцца, устанавіць’ (ТСБМ; шальч., даўг., лях., Сл. ПЗБ; ТС). Прэфіксальнае ўтварэнне ад зна́ць ’ведаць’ (гл.). Паводле Трубачова (Этногенез, 188), слав. *priznati сінтэзуе значэнні ’быць родным’ і ’знаць’, што адлюстроўвае архаічнасць мыслення, параўн. рус. дыял. призна́ть ’атрымаць звесткі, даведацца’, ’вызначыць, распазнаць’, укр. призна́ти ’прызнаць, пагадзіцца, успрыняць, устанавіць’, ’прызнаць сваім’, балг. призна́вам ’пагаджацца, прымаць да ведама’, ’паважаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

compatible [kəmˈpætəbl] adj. (with) сумяшча́льны; спалуча́льны;

compatible blood gro ups сумяшча́льныя гру́пы крыві́;

compatible drugs медыкаме́нты, які́я мо́жна прыма́ць ра́зам;

compatible software comput. сумяшча́льнае прагра́мнае забеспячэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

override [ˌəʊvəˈraɪd] v. (overrode, overridden)

1. адхіля́ць, не браць пад ува́гу, не прыма́ць;

override smb.’s authority не прызнава́ць чый-н. аўтарытэ́т

2. перава́жваць, браць верх

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

salute​2 [səˈlu:t] v.

1. віта́ць, прывіта́ць;

I salute you! Вітаю вас!

2. fml сустрака́ць, прыма́ць (каго-н.);

salute smb. with cheers сустрака́ць каго́-н. апладысме́нтамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

take in

а) прыма́ць, браць (кватара́нтаў)

б) убіра́ць, звужа́ць (суке́нку)

в) спуска́ць ве́тразі

г) зразуме́ць, уця́міць

д) ашука́ць, абдуры́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

matriculate

1. [məˈtrɪkjəleɪt]

v.

прыма́ць ва ўнівэрсытэ́т; быць прыня́тым ва ўнівэрсытэ́т, матрыкулява́цца

2. [məˈtrɪkjələt]

n.

прыня́ты ва ўнівэрсытэ́т, матрыкулява́ны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апла́тка, ‑ткі, ж.

1. Абалонка з крухмальнага цеста або жэлаціну для парашковых лякарстваў; капсуля. Прымаць хінін у аплатках. // Лякарства ў такой абалонцы, у капсулі.

2. Уст. Маленькі кружок клейкай паперы або клейкага рэчыва для запячатвання пісьмаў, склейвання папер. [Канапелька:] — А гэтыя, як на іх ... папяровыя аплаткі ёсць? Бажко.

3. Аладачка з прэснага цеста, якая выкарыстоўваецца католікамі і пратэстантамі пры прычасці.

[Ад лац. oblata (мн.) — прынашэнні.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іспы́т, ‑у, М ‑пыце, м.

1. звычайна мн. (іспы́ты, ‑аў). Праверка ведаў; экзамен. Здаваць іспыты. Прымаць іспыты. □ Гады яе [Васіліны] вучобы і для Іллюка не прайшлі дарэмна: ён шмат чытаў, вучыўся на курсах брыгадзіраў-паляводаў, здаў іспыты на шафера. Хадкевіч.

2. перан. Выпрабаванне, праверка. Гэта так, дарагая! Разлука, дарога — Для кахання суровы іспыт. Ліхадзіеўскі. Кожны дзень быў суровым іспытам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Запэўніваць у чым‑н., гарантаваць што‑н., прымаць на сябе адказнасць за каго‑, што‑н. — Я ручаюся, што Коля апраўдае высокае званне камсамольца... Корзун. — Ручаюся, праз тры гады .. [Іванова] сама ў нашым жа інстытуце будзе чытаць бліскучыя лекцыі. Васілевіч.

•••

Ручацца галавой за каго‑, што‑н. — браць на сябе поўную адказнасць за каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танцава́ць

(польск. tańcować, ад с.-в.-ням. tanzen)

1) выконваць які-н. танец, прымаць удзел у танцы;

2) выконваць якую-н. партыю ў балеце;

3) перан. не стаяць на месцы, пераступаць з нагі на нагу (пра коней).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)