скарасцяме́р, ‑а, м.

Прылада для вымярэння скорасці (хуткасці) руху. Магнітны скарасцямер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэтраско́п, ‑а, м.

Спец. Аптычная прылада для агляду ўнутраных сценак урэтры.

[Грэч. urēthra — урэтра і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчоткатрыма́льнік, ‑а, м.

Спец. Прылада для замацоўвання шчотак (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́мпас,

прылада, якая паказвае напрамак.

т. 8, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кры́га,

прылада для лоўлі рыбы.

т. 8, с. 501

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

разец,

прылада працы эпохі палеаліту.

т. 13, с. 258

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скрыпка,

прылада для лоўлі рыбы.

т. 14, с. 473

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цурка,

прылада для вязання снапоў.

т. 17, с. 136

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Волак (рыбалоўная прылада) 3/149; 4/189

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

панажы́, -о́ў, адз. по́наж, -а, м. (спец.).

Прылада ў ткацкім станку ў выглядзе дзвюх або некалькіх дошчачак пад кроснамі, пры дапамозе якіх нагамі прыводзяцца ў рух ніты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)