Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
walnut
[ˈwɔlnʌt]
n.
1) грэ́цкі арэ́х (плод)
2) арэ́х -у m. (дрэ́ва або́ матэрыя́л)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
chestnut[ˈtʃesnʌt]n.
1. кашта́н (плод)
2. кашта́навае дрэ́ва, кашта́н
3. кашта́навы ко́лер
4.infml гняды́/цёмна-ры́жы/руды́ конь
5. : an old chestnut збі́ты, бана́льны жарт/сюжэ́т
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Пладлі́вы (пладлівып) ’пладавіты’ (Юрч. Вытв.), рус.плод‑ лнвыіі ’які хутка размнажаецца’, ’пладаносны’. Рус.-усх.-бел. лексема. Да пладзіць < плод (гл.). Суфіксальны гук ‑v‑ у спалучэнні -d7- захаваўся дзякуючы далучэнню да ‑л‑ (< і.-е. *-/o- > прасл. +-/ъ) пазнейшага суф.⇉і наступнай марфалагічнай адсорбцыі: *plod‑lb‑ivb > *plo‑dlivbt у той час, як *klad‑ti ’класці’: klad‑іь > (ва ўсх.-слав. мовах) > клаль > бел.клаў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
како́см.бат.
1. (плод) Kókosnuss f -, -nüsse;
2. (дрэва) Kókospalme f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бана́н
1. (плод) Banáne f -, -n;
2. (дрэва) Banánenbaum m -(e)s, -bäume
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
айва́ж.бат. Quítte f -, -n (плод); Quíttenbaum m -(e)s, -bäume (дрэва)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АРЭ́ШАК
(nucula),
аднанасенны плод з цвёрдым сухім каляплоднікам, які не зрастаецца з насеннем і не раскрываецца. Развіваецца з аднаго пладалісціка. Можа быць часткай складанага плода (напр., асобны плодзік шматарэшка казяльцу). Часам арэшкам называюць і інш. дробныя арэшкападобныя плады, напрыклад плады дымніцы, грэчкі, агурочнікавых, ясноткавых, малачаевых (гл.Плод).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Рэбрапло́днік ’расліна Pleurospermum’ (Кіс.). Назва ўтворана шляхам асноваскладання ад рабро (гл.) і плод (гл.) паводле знешняга выгляду плода, які мае вострыя канты.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ко́стачкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае костачку (у 4 знач.); з костачкай. Костачкавыя плады.//узнач.наз.ко́стачкавыя, ‑ых. Пладовыя расліны, плод якіх мае адну костачку з семем, напрыклад: вішня, сліва, абрыкос.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)