рэ́гент м.

1. паліт. Rgent m -en, -en;

2. (хору) Dirrignt m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лі́дарства н. спарт., паліт. Führung f -;

захапі́ць лі́дарства in Führung ghen*, die Führung übernhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перамі́р’е н. паліт., вайск. Wffenstillstand m -(e)s; Wffenruhe f -;

заключы́ць перамі́р’е Wffenstillstand schleßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суверэнітэ́т м. паліт. Souveränitä́t [zuvə-] f -, -en; berhoheit f -, -en;

суверэнітэ́т паве́транай прасто́ры Lfthoheit f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

супрацо́ўніцтва н. Zusmmenarbeit f -, Mtarbeit f -, Mtwirkung f -;

міжнаро́днае супрацо́ўніцтва паліт., дып. internatinale Zusmmenarbeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эмансіпа́цыя ж. паліт., тс. перан. Emanzipatin f -, Befriung f -;

эмансіпа́цыя жанчы́н Emanzipaton der Frau

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

анархі́чны

1. (які мае дачыненне да анархіі) паліт. anarchstisch;

2. (схільны да анархіі) anrchisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

захо́пніцкі Raub-, Erberungs-; räuberisch;

захо́пніцкая вайна́ паліт. Erberungskrieg m -(e)s, -e, Rubkrieg m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

«БЕЛАРУ́СКІ ШЛЯХ»,

штодзённая грамадска-паліт. газета нац.-дэмакр. кірунку. Выходзіла з 8.3 да 23.8.1918 у Мінску на бел. мове ва ўмовах герм. акупацыі. Рэдактар-выдавец з № 1 П.Аляксюк; з № 2 рэдактар А.Прушынскі (А.Гарун), выдавец — т-ва «Заранка». Мэта выдання — сац.-эканам. і культ. адраджэнне Беларусі, яе дзярж. самастойнасць і суверэнітэт. Падтрымлівала палітыку Рады БНР і яе выканаўчага органа — Народнага сакратарыята Беларусі. Асвятляла нац. грамадска-паліт. і культ. рух, змяшчала інфармацыю пра бел. асветны рух, пра дзейнасць Рады БНР, паліт. партый і груповак. Крытыкавала палітыку бальшавікоў і Сав. Расіі. Садзейнічала арганізацыі бел. школ, развіццю бел. культуры.

У.М.Конан.

т. 2, с. 462

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мя́кка, прысл.

1. Не цвёрда, не жорстка. [Дзяжурны:] — Тут сена паслана. Мякка будзе. Накрывайся сваім паліт[о] і спі. Якімовіч. Мякка сцеле, ды мулка спаць. Прымаўка. // Лёгка; далікатна. Дачка мякка кранула бацьку за рукаў, нібы асцярожна будзіла яго. Зарэцкі.

2. перан. Ціха, ледзь чутна; плаўна. Накінуўшы на плечы стракаты халат і мякка ступаючы танкамі, .. [маці] выйшла са спальні. Якімовіч. Лёгка і мякка слізгаюць палазы, пакідаючы за сабой па некранутай белі дзве раўнюткія палосы. Машара. // Не рэзка. Мякка свяцілі люстры, на стале дыміліся кубачкі духмянай кавы. Шыцік. Сонца грэла роўна і мякка. Гамолка.

3. перан. Сардэчна, ласкава, пяшчотна. [Васіль Іванавіч] перавёў позірк на Камара, мякка ўсміхнуўся яму. Лынькоў. Таццяна ўсміхнулася, і ў вачах у яе мякка засвяцілася ласкавае захапленне. Зарэцкі.

•••

Мякка кажучы (у знач. пабочн.) гл. кажучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)