reveal [rɪˈvi:l] v.

1. (to) адкрыва́ць; выкрыва́ць;

reveal a secret to smb. даве́рыць каму́-н. сакрэ́т;

He would not reveal his name. Ён не хацеў назваць сваё імя.

2. пака́зваць, адкрыва́ць;

He turned so that his face was revealed. Ён павярнуўся так, што мы змаглі разгледзець яго твар.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stage​4 [steɪdʒ] v.

1. ста́віць п’е́су; ста́віцца (пра п’есу);

The play stages well. П’еса вельмі сцэнічная.

2. арганізо́ўваць (паказ чаго-н.); здзяйсня́ць;

stage a show пака́зваць шо́у;

stage a strike вы́йсці на забасто́ўку

3. інсцэні́раваць (раман, навелу і да т.п.);

stage an accident інсцэні́раваць няшча́сны вы́падак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

па́лачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш.-ласк. да палка. // Прадмет у выглядзе ўказкі, якім карыстаецца дырыжор, кіруючы аркестрам. Капельмайстар стаіць перад аркестрам, гатовы ўзмахнуць палачкай. Крапіва.

2. Разм. Перпендыкулярная рыска на пісьме. Колькі думак было некалі ў маленстве пра школу, пра таго чароўнага настаўніка, які будзе паказваць, як пісаць палачкі. Кулакоўскі. Тры палачкі ўдоўж і тры ўпапярок. Янка Гарбач так заўсёды падпісваецца. Бядуля.

3. У медыцыне — бактэрыя, падобная па форме на прадаўгаватую рыску; бацыла. Кішэчная палачка. Туберкулёзная палачка.

4. звычайна мн. (па́лачкі, ‑чак). Светлачуллівыя клеткі сятчаткі вока пазваночных жывёл і чалавека, падобныя па форме на прадаўгаватую рыску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

evidence

[ˈevɪdəns]

1.

n.

1) знак -у m.; до́вад -у m.

2) Law

а) до́каз -у m., сьве́дчаньне n.

б) сьве́дка -і m. & f.

2.

v.t.

1) я́сна пака́зваць, быць до́вадам, даво́дзіць

2) падтрыма́ць сьве́дчаньнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bezéigen

1.

vt высок. пака́зваць, выяўля́ць, выка́зваць

Éhre ~ — зрабі́ць го́нар

Fréude ~ — ра́давацца, це́шыцца

2.

(sich) паказа́ць сябе́

(якім-н.)

sich tápfer ~ — паказа́ць сябе́ храбрацо́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

point​2 [pɔɪnt] v.

1. (at/to) пака́зваць (пальцамі)

2. (at) накіро́ўваць; цэ́ліцца;

point a gun at smb./smth. цэ́ліцца ў каго́-н./што-н.

3. (to) све́дчыць (аб чым-н.)

♦

point a/the finger (at smb.) абвінава́чваць (каго́-н.)

point out [ˌpɔɪntˈaʊt] phr. v.

1. ука́зваць

2. зазнача́ць; падкрэ́сліваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фільм м. Film m -(e)s, -e;

нямы́ фільм Stúmmfilm m;

гукавы́ фільм Tónfilm m;

агу́чаны фільм bespróchener [vertónter] Film;

маста́цкі фільм Spíelfilm m;

дакумента́льны фільм Dokumentárfilm m;

мультыплікацы́йны фільм Tríckfilm m, Zéichenfilm m;

дэтэкты́ўны фільм Kriminálfilm m, Krími m -s, -s;

пака́зваць фільм éinen Film vórführen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zéigen

1.

vt

1) пака́зваць

der Freund zéigte mir die Stadt — ся́бар паказа́ў мне го́рад

er ließ sich sein Zímmer ~ — ён папрасі́ў паказа́ць яму́ яго́ пако́й

2) пака́зваць, праяўля́ць, выяўля́ць

Fréude an etw. (D) ~ — праяўля́ць, пака́зваць ра́дасць у су́вязі з чым-н.

sie hat mir gezéigt, dass sie mich gern hat — яна́ дала́ мне зразуме́ць, што я ёй падаба́юся

2.vi (auf A) пака́зваць, ука́зваць (на каго-н., што-н.)

er zéigte mit dem Fínger auf ein Haus — ён паказа́ў па́льцам на дом

3.

(sich)

1) пака́звацца, з’яўля́цца

so kann ich mich auf der Stráße nicht ~ — у такі́м вы́глядзе я не магу́ паказа́цца на ву́ліцы

2) пака́зваць [праяўля́ць] сябе́ (якім-н.)

sie zéigte sich uns gegenü- ber von íhrer bésten Séite — яна́ паказа́ла сябе́ ў адно́сінах да нас са свайго́ ле́пшага бо́ку

es wird sich ja ~, wer Recht hat — яшчэ́ вы́явіцца [ста́не я́сным], хто ма́е ра́цыю [чыц пра́ўда]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

map

[mæp]

1.

n.

1) ка́рта, ма́па f.

2) плян -у m.

sky map — ка́рта зо́рнага не́ба

highway map — даро́жная ма́па

weather map — мэтэаралягі́чная ка́рта

2.

v.t.

1) малява́ць ка́рту; пака́зваць на ка́рце

2) склада́ць плян

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prank

I [præŋk]

n.

шту́чка, шту́ка f., сваво́льства n.; жарт -у m.

to play pranks on each other — вы́кінуць шту́чку, падстро́іць жарт адзі́н аднаму́

II [præŋk]

v.

1) выстро́йвацца, прыбіра́цца як на пака́з

2) пака́зваць сябе́; красава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)