static​2 [ˈstætɪk] adj. нерухо́мы, нязме́нны; стацыяна́рны, статы́чны;

a static tone ling. ро́ўны тон;

a static stress ling. статы́чны на́ціск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лёда... (а таксама леда...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая пішацца, калі націск у другой частцы падае не на першы склад і ўжыв. са знач.:

1) які мае адносіны да лёду, напр.: лёдагенератар, лёдазасцярога, лёдазабеспячэнне, лёдаўтварэнне;

2) які ўтрымлівае лёд, напр., лёдагрунтавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эмфа́за, -ы, ж. (спец.).

1. У літаратуры: узмацненне эмацыянальнай выразнасці мовы, якое дасягаецца зменай інтанацыі і выкарыстаннем парадку слоў і розных рытарычных фігур.

2. У лінгвістыцы: спосаб артыкуляцыі, які стварае напружанасць у гучанні некаторых зычных гукаў.

|| прым. эмфаты́чны, -ая, -ае.

Э. націск.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

stress mark [ˈstresmɑ:k] n. значо́к на́ціску;

The primary stress mark is on the first syllable. Галоўны націск прыпадае на першы склад.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зоа... (а таксама заа...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да заалогіі, напр.: зоакабінет, зоафакультэт;

2) які мае адносіны да жывёл, напр.: зоаінжынер, зоамагазін, зоапаталогія, зоапланктон; «зоа...» пішацца, калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

emphasis

[ˈemfəsɪs]

n., pl. -ses

1) на́ціск -у m.; пры́ціск -у m.; сі́ла f.

to put emphasis — кла́сьці на́ціск (на ва́жныя сло́вы ці фра́зы), гавары́ць з пры́ціскам

2) зна́чаньне, значэ́ньне n.

to lay emphasis on something — надава́ць чаму́ зна́чаньне, падкрэ́сьліваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

parcie

н.

1. ціск, націск;

2. імкненне; рух;

3. мед. патугі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

акцэ́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Націск у слове, а таксама знак націску (спец.).

Зрабіць а. на чым-н. (перан.: падкрэсліваючы, звярнуць увагу на што-н.; кніжн.).

2. Асаблівасці вымаўлення, уласцівыя тым, хто гаворыць на чужой мове.

|| прым. акцэ́нтны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нисходя́щий прил. сыхо́дны;

по нисходя́щей ли́нии па сыхо́днай лі́ніі;

в нисходя́щем поря́дке у сыхо́дным пара́дку;

нисходя́щее ударе́ние лингв. сыхо́дны на́ціск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

akzentuíeren

vt

1) рабі́ць на́ціск (на што-н.), падкрэ́сліваць

2) ста́віць знак на́ціску

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)