zaludnienie

zaludnieni|e

н.

1. засяленне;

~e — nowych obszarów — засяленне новых зямель;

2. насельніцтва;

gęstość ~a — шчыльнасць насельніцтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

культпо́езд, ‑а, М ‑дзе, м.

Поезд, прызначаны для культурна-бытавога абслугоўвання насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кхме́ры, ‑аў; адз. кхмер, ‑а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Кампучыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншаве́рны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які прытрымліваецца іншага веравызнання. Іншаверная абшчына. Іншавернае насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́быльскі éingeboren, éinheimisch;

ту́быльскае насе́льніцтва éingeborene [éinheimische] Bevölkerung;

ту́быльскія звы́чаі [но́равы] éinheimische Sítten [Gebräuche]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сме́ртнасць ж. Stérblichkeit f -; Mortalität f - (насельніцтва ад якой-н. хваробы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папуа́сы, -аў, адз. -пуа́с, -а, м.

Карэннае насельніцтва Новай Гвінеі і некаторых астравоў Меланезіі.

|| ж. папуа́ска, -і, ДМ -а́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. папуа́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геагра́фія, -і, ж.

Комплекс навук, якія вывучаюць паверхню Зямлі з яе прыроднымі ўмовамі, насельніцтва, эканамічныя рэсурсы і матэрыяльную вытворчасць.

Фізічная г.

Эканамічная г.

|| прым. геаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манго́лы, -аў, адз. -го́л, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Манголіі.

|| ж. манго́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. манго́льскі, -ая, -ае.

Мангольскія плямёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камчада́лы, -аў, адз. -да́л, -а, м.

У 18 ст. назва карэннага насельніцтва Камчаткі; ітэльмены.

|| ж. камчада́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. камчада́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)