Verbum

ма́нсі, нескл.; адз. мансі, нескл., м. і ж.

Народ, які жыве ў Ханты-Мансійскай нацыянальнай акрузе РСФСР.

народа... (а таксама нарада...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «народ», напрыклад: народаўладдзе.

радыяме́тр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння радыеактыўнасці ўзораў прэпаратаў, горных народ, а таксама для вызначэння наяўнасці выпрамянення.

[Ад радыё... і грэч. metreō — мера.]

сіры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Сірыі, сірыйцаў, які належыць, уласцівы ім. Сірыйскі народ. Сірыйская літаратура.

слава́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Славакіі, славакаў, які належыць, уласцівы ім. Славацкая мова. Славацкі народ.

тагале́зцы, ‑аў; адз. тагалезец, ‑зца, м.; тагалезка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. тагалезкі, ‑зак; ж.

Народ Тога.

танзані́йцы, ‑аў; адз. танзаніец, ‑нійца, м.; танзанійка, ‑і, ДМ ‑нійцы; мн. танзанійкі, ‑ніек; ж.

Народ Танзаніі.

хаза́ры, ‑аў.

Вандроўны цюркамоўны народ, які з’явіўся ў Паўднёва-ўсходняй Еўропе ў 4 ст. пасля гунскага нашэсця.

эфіо́пскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Эфіопіі, эфіопаў, які належыць, уласцівы ім. Эфіопскі народ. Эфіопская культура.