Verbum

каша́ра, -ы, мн. -ы, -ша́р, ж.

Вялікі загон, агароджанае месца на полі, дзе летам трымаюць жывёлу.

перасы́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для перасылкі, адпраўкі каго-н. з аднаго месца ў другое.

П. пункт.

прагі́б, -у, м.

1. гл. прагнуцца, прагнуць.

2. мн. -ы, -аў. Прагнутае месца.

Трэшчына ў прагібе.

прыго́нны¹, -ая, -ае.

Прыгнаны, дастаўлены (сухім або водным шляхам) з іншага месца.

П. лес.

Прыгонная жывёла.

пры́іск, -а, мн. -і, -аў, м.

Месца распрацоўкі каштоўнага выкапня.

Залатыя прыіскі.

|| прым. пры́іскавы, -ая, -ае.

ску́піць, ску́плю, ску́піш, ску́піць; ску́плены; зак., каго-што (разм.).

Сабраць у адно месца, стоўпіць.

С. кароў.

торфараспрацо́ўкі, -цо́вак, адз. -цо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, ж.

Месца здабычы торфу.

|| прым. торфараспрацо́ўчы, -ая, -ае.

узвышэ́нне, -я, н.

1. гл. узвысіцца, узвысіць.

2. мн. -і, -яў. Узвышанае месца.

Узысці на ў.

узгало́ўе, -я, мн. -і, -яў, н.

Месца на пасцелі, куды кладуцца галавой.

Каля ўзгалоўя стаіць тумбачка.

уло́вісты, -ая, -ае (спец.).

Які дае добры ўлоў.

Уловістае месца.

У. нераст.

|| наз. уло́вістасць, -і, ж.