knob [nɒb] n.

1. шарападо́бная ру́чка (на дзвярах, скрынцы і да т.п.)

2. кава́лачак;

melt a knob of butter in the pan растапі́ць кава́лачак ма́сла на патэ́льні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

churn

[tʃɜ:rn]

1.

n.

1) маслабо́йка f.

2) Brit. біто́н на малако́

2.

v.

1) бі́ць ма́сла

2) узьбіва́ць, усьпе́ньваць

3) пе́ніцца, бурлі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

БО́ЙКА,

маслабойка, бандарны выраб; у беларусаў і інш. слав. народаў пасудзіна для збівання масла. Найчасцей — вузкая высокая кадачка з клёпак. У накрыўцы пасярэдзіне адтуліна для калатоўкі (біла), верхні канец якой выходзіў вонкі, а да ніжняга прымацоўвалі кружок з дзіркамі (пашыраны вырыянт) ці крыжавіну (ударная частка).

Такой жа формы бойкі выдзёўбвалі з суцэльнай круглай калодкі. На Палессі былі вядомы бойкі цыліндрычнай формы гарызантальнага профілю (у выглядзе 2-доннай бочачкі, у якой было «акенца» з засаўкай); масла збівалі вярчэннем ручкі, што прыводзіла ў рух лопасці. Бойкі бытуюць і ў наш час.

В.С.Цітоў.

т. 3, с. 206

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калані́ца, ‑ы, ж.

Разм. Калёсная мазь. Пры калёсах корпаецца дзядзька Ігнат. Ссунуў кола і шчодра і клапатліва, нібы масла на хлеб, намазвае на вось каланіцу. Хадановіч. Пахла яшчэ пылам і каланіцай — гэта з-пад калёс. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Oleum addere camino

Дабаўляць масла ў агонь.

Добавлять масло в огонь.

бел. Падліць масла ў агонь. Агонь маслам не патушыш.

рус. Подливать масло в огонь. Огонь маслом заливать ‒ лишь огня прибавлять.

фр. Verser de l’huile sur le feu (Лить масло в огонь).

англ. To pour oil upon the fire (Лить масло в огонь).

нем. Öl ins Feuer gießen/schütteln (Лить масло в огонь).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Пахта́ць ’біць масла’ (маст., Сцяшк. Сл.). З рус. (паўн., усх.) пахтать ’тс’, арханг. пёхтать ’тс’, якія з фін. pyöhtää, алан. püöhtä‑ ’тс’ (Каліма, Ostseefin., 184) або з фін. pahtaa ’згушчаць, застываць’ (Праабражэнскі, 2, 30).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ружэ́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ружжа. З самай раніцы ўсё кругом напоўнілася громам артылерыі і кулямётна-ружэйнай страляніны. М. Ткачоў. // Прызначаны для ружжа. Ружэйны патрон. Ружэйнае масла.

2. Які праводзіцца з ружжом. Ружэйны прыём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутыра́ты

(ад гр. butyron = масла)

арганічныя злучэнні, солі і эфіры маслянай кіслаты; выкарыстоўваюцца як духмяныя рэчывы з фруктовым і кветкавым пахам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАРБУЗЯ́НКА,

бел. традыцыйная страва. Наз. таксама гарбузовай кашай. Ачышчаны гарбуз крышаць, дабаўляюць крупы (часцей прасяныя) і вараць. Згатаваную гарбузянку таўкуць, часам ставяць у лёгкі дух, заліваюць параным малаком, дадаюць соль, цукар, масла. Пашырана на ўсёй Беларусі.

т. 5, с. 56

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zgorzkniały

zgorzkniał|y

1. прагорклы; ёлкі;

~е masło — з’ялчэлае масла;

2. перан. расчараваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)