арангла́уты

(малайск. oranglaut = марскі чалавек)

марскія вандроўнікі, жыхары Малайскага архіпелага, якія вандруюць з вострава на востраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́бельтаў

(гал. kabeltouw)

1) марская мера даўжыні, роўная 185,2 м;

2) тоўсты марскі пяньковы канат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кальма́р

(фр. calmar)

марскі драпежны галаваногі малюск атрада дэкаподаў мяса многіх відаў з’яўляецца каштоўным харчовым прадуктам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

coast​1 [kəʊst] n. (марскі́) бе́раг; узбярэ́жжа;

a trip to the coast пае́здка на ўзбярэ́жжа мо́ра

♦

the coast is clear infml шлях свабо́дны, небяспе́ка міну́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

marine​1 [məˈri:n] n. марскі́ пехаці́нец;

the Marine Corps AmE марска́я пяхо́та

♦

tell that to the marines infml не хлусі́; ≅ раскажы́ лепш гэ́та сваёй бабу́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

флот м Flótte f -, -n;

рачны́ флот Bínnenflotte f;

марскі́ флот Maríne f -, -n;

вае́нна-марскі́ флот Kríegsmarine f, Maríne f, Séekriegsflotte f;

паве́траны флот Lúftflotte f;

гандлёвы флот Hándelsflotte f;

рыбало́ўны флот Físchfangflotte f;

рэфрыжэра́тарны флот Kühlflotte f;

акія́нскі флот Hóchseeflotte f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

леў I (род. ільва́, (после гласных) льва́) м., прям., перен. лев;

○ марскі́ л. — зоол. морско́й лев

леў II (род. ле́ва) м. (денежная единица) лев

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́хта​1

(ням. Bucht)

1) невялікі марскі заліў, прыгодны для стаянкі суднаў;

2) глыбокае месца ў рэчцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГДЫ́НЯ

(Gdynia),

горад на Пн Польшчы. Пабудавана ў 1924—36 як адзіны на той час порт Польшчы на Балтыйскім м. 250,6 тыс. ж. (1993). Уваходзіць у агламерацыю Труймяста (Гдыня, Гданьск, Сопат). Марскі порт. Вываз вугалю, увоз руд, збожжа, нафтапрадуктаў. Суднабудаванне, разнастайнае машынабудаванне, харч. (рыбная, тлушчавая, мясная) прам-сць. Рыбалавецкая база. 2 ВНУ, 2 т-ры, 4 музеі (у т. л. ваенна-марскі). НДІ марскога рыбалоўства.

т. 5, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

*Слакі́та, слокі́та ‘непагадзь, слота’ (івац., Нар. сл.). Відавочна, аднакарэннае з рус. сля́коть, асабліва параўн. рус. дыял. сляки́ша ‘слота’, ‑о‑, магчыма, пад уплывам слота (гл.). Мае паралелі ў серб.-харв. сле̏ка ‘марскі праліў’, польск. śląkwa ‘дажджлівае надвор’е, снег уперамешку з дажджом’, śląknąć ‘прамакаць’; слав. словы параўноўваюць з літ. sliñkti, slenkù ‘паўзці, выгінацца’, slankė ‘сыпучы пясок’, slinké, ‑éju ‘спаўзаць’ (гл. Фасмер, 3, 682).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)